Książka "Lot nad kukułczym gniazdem", autorstwa Kena Keseya, jak się okazało - była jego genialnym debiutem. Tylko w samych Stanach Zjednoczonych, książka osiągnęła nakład 10 milionów egzemplarzy. Na podstawie książki powstał film o tym samym tytule, który zdobył aż pięć Oscarów.
- "Dzieło, które skłania do przemyśleń i refleksji"
- Osiem genialnych cytatów z książki "Lot nad kukułczym gniazdem"
"Dzieło, które skłania do przemyśleń i refleksji"
Powieść tę należy interpretować jako jedną wielką metaforę. Całość obrazuje mechanizm działania rządu, obywateli państwa oraz jednostki, które wykluczone zostały ze społeczeństwa. Mówi o reżimowym personelu, który znęca się psychicznie na pozór chorymi ludźmi. W pewnym momencie pojawia się McMurphy, buntownik, bohater, który niesie nadzieję uciemiężonym. Próbuje on przeciwstawić się wszelkim ograniczeniom i zakazom. Okazuje się jednak, że nie ma możliwości wygrać z systemem., a reperkusje buntowniczego podejścia bywają tragiczne w skutkach.
Osiem genialnych cytatów z książki "Lot nad kukułczym gniazdem"
1. Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się, jak gdybyś tego nie zauważał.
2. Wyobrażałem sobie, że może rzeczywiście jest nadzwyczajnym człowiekiem. Po prostu jest sobą i basta. I może właśnie temu zawdzięcza swoją siłę.
3. Jeśli ktoś ma zamknięte oczy, niełatwo jest przejrzeć go na wylot.
4. Człowiek traci grunt pod nogami, kiedy traci ochotę do śmiechu.
5. Przynajmniej się starałem –mówi. –Przynajmniej się starałem, do diabła!
6. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez ból; (...) lecz nie pozwala, by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy nie pozwolił, żeby ból został przysłonięty przez komizm.
7. W ł a d z a ! Pomyśl; im bardziej człowiek jest pomylony, tym więcej może mieć władzy! Na przykład Hitler. Aż się w głowie kręci, nie? Warto się nad tym zastanowić
8. Świat należy do silnych, przyjacielu! Nasza egzystencja oparta jest na zasadzie, że silni rosną w siłę, pożerając słabszych. Musimy się z tym pogodzić. To zupełnie normalne. Poniekąd prawo przyrody. Króliki je akceptują i wiedzą, że rola silnych przypada wilkom. Same zaś są sprytne, płochliwe i zwinne, kopią nory i kryją się, gdy wilk jest w pobliżu. Jeżeli przetrwają, gra toczy się dalej. Znają swoje miejsce. Na pewno żaden nie rzuci się na wilka. Bo to nie byłoby rozsądne, prawda?
