Gabriel García Márqueza urodził się w 1927 roku w kolumbijskim miasteczku Aracataca, a zmarł w Meksyku 2014 roku. Jego kariera zaczęła się od dziennikarstwa, ale postanowił poświęcić się pisaniu książek. Jego dzieła zostały docenione przez czytelników i krytyków. W 1982 roku otrzymał Nagrodę Nobla.
1. „Mądrość przychodzi wtedy, kiedy nie jest już nam do niczego przydatna” –Miłość w czasach zarazy
2. „Każdy jest panem swojej własnej śmierci, jedyne więc, co jesteśmy w stanie zrobić, to pomóc człowiekowi umrzeć bez lęku i bólu, gdy wybije godzina” – Miłość w czasach zarazy
3. „Istoty ludzkie nie rodzą się raz na zawsze w dniu, w którym matki wydają je na świat, ale życie zmusza je do ponownego i wielokrotnego rodzenia samych siebie” – Miłość w czasach zarazy
4. „W seksie szukamy pociechy, gdy cierpimy na niedostatek miłości” – Rzecz o mych smutnych dziwkach
5. „Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre i dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości” – Miłość w czasach zarazy
6. „Łatwe szczęście nie może trwać zbyt długo” – Miłość w czasach zarazy
7. „Kiedy kobieta postanawia przespać się z jakimś mężczyzną, nie ma takiego parkanu, którego by nie przeskoczyła, fortecy, której by nie zdobyła, ani jakiejkolwiek normy moralnej, której nie byłaby gotowa złamać: i nie ma takiego Boga, który by ją powstrzymał” – Miłość w czasach zarazy
8. „Ciekawość jest jedną z wielu pułapek miłości” – Miłość w czasach zarazy
9. „Nie ma nic trudniejszego od życia” – Dwanaście opowiadań tułaczych
10. „Sekretem dobrej starości jest nie co innego, tylko szczery pakt z samotnością” – Sto lat samotności
+
