Wydana w 2018 roku książka autorstwa Andre Aciman „Tamte dni, tamte noce” bardzo szybko trafiła do serc czytelników. Na podstawie książki powstał również film, który uważa się za kandydata do Oscara. Piękna i dająca do myślenia historia młodego chłopaka zagubionego we własnych uczuciach.
Czas odkrywa uczucia
Elio jest zwykłym chłopcem, który rozkoszuje się wakacjami we Włoszech. Swój czas spędza na zwykłych czynnościach, jak czytanie książki czy gra na pianinie. Wszystko wydaje się toczyć swoim torem. Jednakże pewnego dnia do ojca Elio, który jest uniwersyteckim profesorem, przybywa Amerykanin Oliver, stypendysta. Elio nie jest zadowolony z faktu, że musi użyczyć swój pokój komuś obcemu, a więc już od samego początku nie żywił do Olivera sympatii. Z czasem jednak pojawiają się w Elio uczucia, które do tej pory nie znał. Tym bardziej że cała fascynacja jest skierowana do drugiego mężczyzny.
Poznaj 8 refleksyjnych cytatów z książki
1#
Może osiągnięcie szczęścia mimo wszystko nie jest takie trudne. Wystarczy odnaleźć jego źródło w samym sobie, zamiast uzależniać się pod tym względem od innych.
2#
Czas nas wpędza w sentymentalizm. Być może koniec końców to czas jest sprawcą naszych cierpień.
3#
Ludzie, którzy czytają, są schowani w sobie. Ukrywają to, jacy są. Ludzie schowani w sobie nie zawsze lubią to, jacy są.
4#
To twoja sprawa, jak pokierujesz swoim życiem, ale pamiętaj, że nasze dusze i ciała są nam podarowane tylko raz. Większość ludzi zachowuje się tak, jakby mieli dwa życia, oryginał i kopię… Ale życie jest tylko jedno.
5#
Czy to dlatego ludzie mówią "może", kiedy mają na myśli "tak", ale liczą na to, że odbierzesz to jako "nie", a najchętniej powiedzieliby: "Proszę cię, zapytaj mnie o to jeszcze raz, a potem jeszcze raz."?
6#
Nagle zrozumiałem, że żyjemy na kredyt, że czas zawsze jest pożyczony, że firma pożyczkowa domaga się jego spłaty dokładnie w tym momencie, kiedy jesteśmy na to najmniej przygotowani i potrzebujemy pożyczyć go jeszcze więcej.
7#
Uśmiechnij się, świat to odwzajemni.
8#
Jakże podziwiałem ludzi potrafiących mówić o swoich grzechach jak o dalekich krewnych, których nauczyli się znosić, ponieważ nie mogą się ich całkowicie wyrzec.
