„Obrazić można tylko uczciwego człowieka...” 7 refleksyjnych cytatów z „Anna Karenina”

Wydana w 1877 roku książka „Anna Karenina” autorstwa Lwa Tołstoja to podróż do przeszłości, późnego XIX wieku, gdzie poznajemy aurę Rosji oraz tamtejszej arystokracji. Wciągająca historia miłości, wielu decyzji oraz życia, w którym znajdowali się ludzie. Emocjonująca książka, która na długo pozostaje w pamięci czytelników.

Anna Karenina

Anna to kobieta znajdująca się w otoczeniu wyższych rodów. Jej mąż, Aleksiej, zajmuje bardzo ważną posadę w Sankt Petersburgu. Wspólnie posiadają również dwójkę małych dzieci, Sierioży oraz Annę. Wydaje się, że takie życie może być marzeniem. Dla Anny to jednak nie było wystarczające, bo kiedy na dworcu spotyka Aleksego, od razu w nim się zakochuje. Dla mężczyzny porzuca wcześniejszą rodzinę i zakłada nową. Jej nowe życie, z początku piękne, przynosi jednak wiele wyzwań. Nie tylko mąż nie chce zgodzić się na rozwód, ale również nowe zmartwienia sprawia jej kochanek.

 

Historia pełna emocji, której fundamentem jest miłość, ale nie tylko. W trakcie poznajemy wiele innych wątków, które wspólnie składają się w całość.

 

Poznaj 7 refleksyjnych cytatów z książki

 

1#

Ja mogę żyć tylko sercem, wy zaś żyjecie według zasad.

 

2#

Jeśli prawdziwe jest powiedzenie: ile głów, tyle rozumów, to również prawdziwe: ile serc, tyle rodzajów miłości.

 

3#

Grzebiąc w duszy, wydobywamy nieraz to, co leżałoby tam niepostrzeżenie.

 

4#

Przecież cały nasz świat to odrobinka pleśni, wyrosła na malusieńkiej planecie, a my sądzimy, że możemy stworzyć coś wielkiego: idee, czyny! Toż to ziarnka piasku.

 

5#

Szacunek wymyślono po to, by zasłonić to puste miejsce, gdzie winna się znajdować miłość.

 

6#

Obrazić można tylko uczciwego człowieka i uczciwą kobietę. Nazywać złodzieja złodziejem to tylko stwierdzenie faktu.

 

7#

Nie ma takich warunków, do których by człowiek nie przywykł, zwłaszcza gdy widzi, że całe jego otoczenie tak samo żyje.

Udostępnij: