„Kwiat Pustyni”, jest to autobiografia Waris Dirie. Pierwsze wydanie pojawiło się w 1997 roku. Książka opowiada o drodze modelki Waris na szczyt kariery. Jest to prawdziwa historia Somalijki, która musiała wiele przejść, aby osiągnąć sukces.
„Waris” w języku Nomadów, plemienia z jakiego pochodzi autorka, w tłumaczeniu oznacza „Kwiat Pustyni”. W wieku 5 lat bohaterka została obrzezana, a w wieku 13 lat miała wyjść za mąż. Te wydarzenia miały ogromny wpływ na jej przyszłość.
1.
Miałam zaledwie pięć lat - czy mogłam wiedzieć, co to znaczy być kobietą? Dowiedziałam się wszakże, co to znaczy być afrykańską kobietą. Znaczyło to cierpieć w milczeniu, biernie i bezradnie, jak dziecko.
2.
Znaczenie ma tylko życie - dar życia
3.
My nie mieliśmy nic, więc cieszyliśmy się ze wszystkiego.
4.
Bez ciągłych rzutów testosteronu nie byłoby wojen, zabijania, złodziejstwa i gwałtów.
5.
Kobiety to kręgosłup Afryki, to one wykonują większość prac. Lubię sobie wyobrażać, co mogłyby osiągnąć, gdyby nie szlachtowano ich jako dzieci i gdyby potem nie musiały żyć jako kaleki.
6.
Gdyby Bóg chciał mnie czegoś pozbawić, to po co by to wcześniej tworzył?
7.
Jeżeli zaczniesz się przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki
8.
Nie znasz takiej siły, dopóki cię ktoś nie zaatakuje, nie spróbuje się zabić, zniewolić. Dopóki coś takiego się nie wydarzy, nikt nie wie jak może być silny.
9.
Poznałam, że szczęście to nie to, co mam, bo nie miałam nic, a byłam szczęśliwa.
10.
Najcenniejszą rzeczą w życiu - oprócz samego życia - jest zdrowie.
11.
Całe życie próbowałam wymyślić racjonalny powód zwyczaju obrzezywania kobiet. Być może, gdybym znalazła taki powód, pogodziłabym się z tym, co mi zrobiono. Ale nic takiego nie da się wymyślić. Im dłużej szukałam powodu, tym bardziej narastała we mnie złość.
12.
Teraz wiem, że przetrwanie burz i huraganów niesionych przez życie często jest możliwe tylko dzięki sile woli.
13.
Codziennie spotykam ludzi, którzy mają piękne domy, często wiele domów, samochody, jachty, biżuterię, ale myślą tylko o jednym - żeby mieć jeszcze więcej. Zupełnie jakby za cenę kolejnej rzeczy mieli osiągnąć spokój ducha. Ja nie potrzebuję pierścionka z diamentem żebym się poczuła szczęśliwa. Ludzie twierdzą: tak, łatwo ci to powiedzieć, bo masz już tyle, że cię stać na wszystko. Ale ja nie chcę niczego.
