Syndrom pani Bovary. Poznaj 4 cechy charakterystyczne dla tego syndromu.

Ile kobiet poszukuje idealnej miłości? Marzy o romansie jak z kart powieści i tym wymarzonym kochanku? Kiedy nie mogą kogoś takiego odnaleźć lub rzeczywistość je rozczarowuje, dopada je frustracja i niezadowolenie.

Syndrom   pani   Bovary  inaczej  nazywany   bovaryzmem  został   po   raz   pierwszyopisany przez filozofa Julesa de Gaultiera w 1892r. Określenie to nawiązuje dopowieści Gustave'a Flauberta Pani Bovary i odnosi się do głównej bohaterki – EmmyBovary. Stanowi ona przykład przewlekłego emocjonalnego niezadowolenia.  

Kim była pani Bovary? 

Emma Bovary jest fikcyjną postacią powieści z 1857r. napisanej przez Gustave'a Flauberta. Czytelnik poznaje historię jej małżeństwa z felczerem Karolem Bovary.

Emma od wczesnych lat zaczytywała się w romantycznych powieściach. Miała bardzo wybujałą   wyobraźnię   i   pragnęła   widzieć   siebie   jako  bohaterkę   jednej   ze   swoich historii. Po tym jak Karol wyleczył jej ojca, zgodziła się zostać jego żoną. Kierowała się głównie wyobrażeniem o swoim przyszłym mężu, które niestety szybko się rozmyło.

Pani Bovary poszukuje nieustannej pasji, intensywnych związków, których nie dostarcza jej życie z mężem. Aby zdobyć to czego pragnie, nawiązuje dwa romanse.Oba są  pełne zaborczości, zazdrości i zależności.  Emma jest nawet gotowa na ucieczkę z jednym ze swoich kochanków, jednak ten w ostatniej chwili ją porzuca. To prowadzi do jej załamania i depresji. W pewien sposób cieszyło ją cierpienie jakie zadał jej kochanek. Po pewnym czasie nawiązała kolejny romans.

Pani Bovary odrzuca podstawowe wartości swoich czasów jakimi jest pełnienieroli żony i posiadanie rodziny w imię poszukiwania miłości jak z powieści.

Emma   nie   potrafi   właściwie   oceniać   ani   ludzi   ani   sytuacji.   Podąża   za   swoimi wyobrażeniami ciesząc się, kiedy może się postrzegać jako postać tragiczną. Nie Interesuje się losem swojej córki ani męża zaciągając kolejne długi. Interesują ją tylko jej własne potrzeby.  

Cechy charakterystyczne syndromu pani Bovary

1. Uzależnienie od romansu

Osoby cierpiące na   syndrom pani  Bovary nie potrafią   żyć  samotnie. Muszą   nieustannie   znajdować   się   w   związku.   Natychmiast   po rozstaniu wchodzą w nową relację. Żyją w przekonaniu, że ich ideał pojawi się w ich życiu, aby bez reszty je odmienić i uwolnić od rutyny, w którą popadli. Jedynym   celem   tych   osób   jest   odnalezienie   partnera   jak   z   kart   powieści romantycznych, filmów czy seriali. W   momencie,   gdy   poznają   nową   osobę   automatycznie   wytwarzają   jej wyidealizowany obraz. Ślepo za nim podążają, pozostając głuchymi na zdanie innych osób.  

2. Związki niemożliwe do zaistnienia

Nawet   jeżeli   takie   osoby   są   z   kimś   w   związku,   nie   przestają   szukać swojego idealnego wybranka. Nie potrafią tworzyć stałej, normalnej relacji z drugą osobą. Na swoich kochanków często wybierają osoby trudne, cierpiące,ponieważ w ich oczach skrywają oni w sobie romantyzm i pasję. Ze względu na takie podejście bez skrupułów zdradzają swoich partnerów.

3. Stałe niezadowolenie

Jedyny stan jaki jest im znany to zakochanie siꔄ. Do pewnego momentu żyją w nim wraz ze swoim wyobrażeniem partnera. Z czasem dociera do nich,że partner nie zawsze odpowiada pięknemu ideałowi jaki stworzyli, ale posiada też wady. Rodzi to ich wielkie niezadowolenie i prowadzi do frustracji.Zaczynają wtedy okazywać swój brak zadowolenia i zainteresowania. Powodem dla którego osoby cierpiące na syndrom pani Bovary nie potrafią przejść do następnego etapu związku jest ich wizja miłości. Oparta jest ona jedynie   na   historiach   z   powieści,   gdzie   bohaterowie   nie   doświadczają problemów czy monotonii.  

4. Naśladowanie ukochanego

Mówi się, że naśladownictwo jest najwyższą formą uznania. Między innymi tym,charakteryzuje  się  bovaryzm.  Osoby,   które   posiadają   ten   syndrom   mają obsesyjny stosunek do swojego partnera. Starają się stać jego kopią, lubią te same rzeczy, dzielą pasje i myślą w ten sam sposób. Pokazuje   to   nie   tylko   wyolbrzymione   oddanie   jakim   się   charakteryzują   w związku.   To   duże   podobieństwo   ma   także   pokazywać,   że   są   idealnym partnerem.  Towarzyszy   im   bowiem   strach   przed   porzuceniem,  któremu chcą w ten sposób zapobiec.  

Kogo dotyka bovaryzm?

Mimo,   że   w   przeszłości   ten   syndrom   był   bardziej   skorelowany   w   kobietami,  w dzisiejszych czasach dotyka obu płci. Będzie to miało związek ze zmianą trybu życia. Dawniej kobiety zajmowały się tylko domem umilając swój czas czytaniem.Sprawiało to, że  miały  tendencję  do uciekania  od  swojej rzeczywistości w  świat fantazji i marzeń.

Wystąpienie syndromu jest związane z tym, jak wyglądało dzieciństwo danej osoby. Jeżeli towarzyszyło mu porzucenie i emocjonalna deprywacja istnieje ryzyko wystąpienia bovaryzmu. Takie doświadczenia z dzieciństwa powodują, że w dorosłym życiu   występuje   potrzeba   bycia   w   centrum   uwagi   i   doświadczania   ostentacyjnej miłości.

Syndromowi pani Bovary towarzyszy też stałe poczucie melancholii. Na szczęście w dzisiejszych czasach przy pomocy specjalistów można pomóc osobom, które są nim dotknięte.

Udostępnij: