Wężownik, jako 13. znak zodiaku, stanowi przedmiot dyskusji wśród miłośników astrologii. Ten znak umiejscawiany jest między Skorpionem a Strzelcem, co budzi pewne kontrowersje. Osoby urodzone pod jego wpływem przypisuje się szczególne cechy, takie jak siła charakteru i nawet zdolności uzdrawiające. Jednakże, skąd właściwie wziął się ten dodatkowy znak?
Wąż symbolicznie związany jest z mitologią grecką, reprezentującym Asklepiosa, boga medycyny i uzdrowienia. Pomimo że Wężownik nie jest tradycyjnym elementem astrologii zachodniej, to jego pojawienie się sugeruje ewolucję interpretacji nieba i ruchów planet. Dla innych znaków zodiaku, takie jak Skorpion czy Strzelec, może to oznaczać konieczność ponownego przemyślenia ich charakterystyk oraz oddziaływania na ludzkie życie.
Trzynasty znak zodiaku
Znaki zodiaku mają swoje korzenie w starożytnych obserwacjach nieba oraz w podziale nieba na gwiazdozbiory.
Już tysiące lat temu ludzie fascynowali się gwiazdami i planetami, a szczególną uwagę przywiązywano do gwiazdozbiorów zodiaku, czyli pasa nieba, przez który – z perspektywy Ziemi – przemieszcza się Słońce.
ZOBACZ TAKŻE: Urodzone dziś dzieci będą szczęściarzami! Otrzymają wyjatkowy prezent!
W starożytności uznano, że Słońce podróżuje po drodze, na której znajdują się te gwiazdozbiory. Podzielono rok na 12 części, odpowiadających tym gwiazdozbiorom.
Jednakże, warto zauważyć, że Słońce „przechodzi” przez poszczególne gwiazdozbiory w różnych czasach, co wynika z ruchów obrotowych Ziemi.
Pomimo ustalenia precyzyjnych granic gwiazdozbiorów przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w 1928 roku, nie dokonano korekty czasu, w którym Słońce „przechodzi” przez te gwiazdozbiory zodiaku.
Wtedy też sprecyzowano granice gwiazdozbioru Wężownika, zauważając, że leży on na ekliptyce, a Słońce „przesuwa się” na jego tle od 30 listopada do 17 grudnia.
Tak więc, znaki zodiaku mają bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych, i wywodzą się z obserwacji nieba oraz interpretacji ruchów Słońca na tle gwiazdozbiorów.
Co oznacza pojawienie się „Wężownika”?
Przyjęcie istnienia Wężownika jako trzynastego znaku zodiaku pociągnęłoby za sobą przesunięcie dat odpowiadających pozostałym znakom. W konsekwencji większość ludzi musiałaby dostosować swoje przyporządkowanie do nowego układu znaków. Zakładając istnienie 13 znaków zodiaku, przedstawiałyby się one następująco:
-
Baran: 18 kwietnia – 13 maja
-
Byk: 14 maja – 19 czerwca
-
Bliźnięta: 20 czerwca – 20 lipca
-
Rak: 2 lipca – 9 sierpnia
-
Lew: 10 sierpnia – 15 września
-
Panna: 16 września – 30 października
-
Waga: 31 października – 22 listopada
-
Skorpion: 23 listopada – 29 listopada
-
Wężownik: 30 listopada – 17 grudnia
-
Strzelec: 18 grudnia – 18 stycznia
-
Koziorożec: 19 stycznia – 15 lutego
-
Wodnik: 16 lutego – 11 marca
-
Ryby: 11 marca – 18 kwietnia
Jakie cechy posiada „Wężownik”?
Wężownik, znany także jako Ophiuchus, jest postacią z mitologii greckiej, reprezentującą Asklepiosa, boga medycyny. Gwiazdozbiór przedstawia mężczyznę trzymającego węża, który stanowi również osobny gwiazdozbiór Węża.
Asklepios jest często kojarzony ze swoim symbolem - laską z wężem owiniętym wokół niej, który stał się także emblematem Światowej Organizacji Zdrowia.
Wężownik uważany jest za osobę impulsywną i temperamentną, ceniącą przygody i romanse.
Wydaje się, że ma szczęście we wszystkim, co robi, i potrafi wyjść obronną ręką z trudnych sytuacji.
Według mitologii, posiada niezwykłą moc uzdrawiania, w tym również w przypadku chorób psychicznych. Przynosi ze sobą światło i nadzieję, odważnie podejmując ryzyko i wykazując się silnym charakterem.
