Choroby psychiczne do tej pory stanowią dużą zagadkę dla naukowców. Elementy, które mogą na to wpływać, są niezliczone. Badania przeprowadzane były pod kątem genetycznym, społecznym i wiele innych. Gdzie zatem leży źródło ryzyka? Jakie osoby są na to zdecydowanie bardziej narażone?
Doświadczenia z dzieciństwa
Według badań przeprowadzonych w Dell Medical School w Stanach Zjednoczonych okazuje się, że osoby o wysokim ryzyku zachorowania na choroby psychiczne to te, które w dzieciństwie przeszły przez trudne lub traumatyczne doświadczenia. Zaburzenia psychiczne są efektem przemocy fizycznej i/lub psychicznej, seksualnej oraz zewnętrznych przeżyć, które mają wpływ na dziecko, jak na przykład utrata bliskiej osoby.
Osoby o takich doświadczeniach znajdują się w grupie ryzyka nie tylko pod względem chorób psychicznych, ale również innych zdrowotnych problemów, jak na przykład odmiany raka, cukrzyca, problemy z krążeniem i wiele innych. Co więcej, osoby te mają większe skłonności do substancji psychoaktywnych i uzależniających. Dodatkowo takie osoby jest trudniej leczyć ze względu na wcześnie przeżyte doświadczenia.
Co konkretnie ma pływ? Same traumatyczne wydarzenia są jedynie ogólnikiem. Największy wpływ ma ich stopień oraz czas trwania. Co więcej, jeśli takie wydarzenia miały miejsce bardzo wcześnie, to późniejsze problemy zdrowotne silniej dają o sobie znać. Okazuje się, że osoby, które doświadczyły traumatycznych przeżyć, stanowią prawie 50% pacjentów cierpiących na depresję. Niemal 60% osób natomiast cierpi na chorobę dwubiegunową.
Świadomość dorosłych
Te badania pokazują, jak działania dorosłych mają poważny wpływ na rozwój dzieci, ale nie tylko. Dorośli, którzy jako dzieci musieli się zmierzyć z takimi doświadczeniami, również nie zdają sobie sprawy z ich wpływu. Jak przemoc fizyczna i seksualna jest widocznym czynem, a więc częściej dochodzi do zaobserwowania niepokojących sygnałów, tak przemoc emocjonalna i psychiczna nie. Do tych kategorii zalicza się również zaniedbywanie. Sprawia to, że wiele ludzi nawet nie zdaje sobie sprawy z faktu, że stało się jej ofiarą w młodym wieku.
Dorastając, zauważają zmiany, ale nie mają pojęcia o źródle problemu. Nie skupiają się na swoich doświadczeniach, jako że będąc dziećmi, traktowali takie zachowanie jako normę, stąd też nie dostrzegają doświadczonej krzywdy, a co więcej nigdy nie miały możliwości, aby na ten temat porozmawiać.
Oznacza to wszystko, że bardzo ważne jest, aby uświadamiać o wpływie i szkodliwości wydarzeń z dzieciństwa, a jednocześnie pozwolić sobie oraz dać możliwość innym, aby opowiedzieli o własnych doświadczeniach, co może pomóc w znalezieniu i zrozumieniu źródła.
