Wiosna to pora roku, którą lubi chyba każdy z nas. Wówczas wszystko budzi się do życia, a po długiej zimie także my odzyskujemy chęci do działania. Kiedy wypada pierwszy dzień wiosny i czym różni się wiosna astronomiczna od kalendarzowej i meteorologicznej?
Nie da się ukryć, że po długiej zimie niemal każdy z nas czeka na nadejście wiosny. Spragnieni większej ilości słońca i cieplejszych dni wyczekujemy na pierwszy dzień tej pory roku. Jednak w wypadku wiosny często słyszymy zarówno o wiośnie kalendarzowej, astronomicznej, jak i meteorologicznej. Czym one się różnią i kiedy zaczyna się każda z nich?
ZOBACZ TAKŻE: Najpiękniejsze cytaty o wiośnie
Wiosna astronomiczna
Pierwszy dzień wiosny astronomicznej wypadek w poniedziałek 20 marca. Wówczas przypada także równonoc wiosenna, która będzie miała miejsce o godzinie 22:24. Od tego momentu dni będą coraz dłuższe, a noce krótsze.
Wiosna kalendarzowa
Wiosna kalendarzowa ma stałą datę. Co roku zaczyna się 21 marca i trwa do 21 czerwca.
Wiosna meteorologiczna
Meteorologiczna wiosna różni się od astronomicznej datą. Rozpoczęła się 1 marca i kończy 31 marca. Zawsze zaczyna się dokładnie 20 dni przed wiosną kalendarzową. Jest to data przyjęta przez meteorologów i klimatologów w celu porównania okresów o tej samej długości.
Ciekawostką jest także to, że powyższe terminy nie są jedynymi, które określają nadejście wiosny. Mamy także wiosnę fenologiczną, czyli moment, gdy drzewa zaczynają kwitnąć, a trawa robi się zielona. W ostatnich latach dzieje się to pod koniec marca lub na początku kwietnia.
Kolejny z terminów określa wiosnę termiczną. Jak sama nazwa wskazuje, gdy temperatura na dworze zarówno w dzień, jak i w nocy wynosi nie mniej niż 5 stopni Celsjusza mamy wówczas wiosnę termiczną. Warto jednak podkreślić, że nie wystarczy jednak, aby jednorazowo pogoda osiągnęła wyższą temperaturę. Pogoda musi utrzymać dodatnią temperaturę przynajmniej przez 5 dni z rzędu.
