Człowiek jest różnym od wewnątrz, różnego może dosięgnąć nieomylna strzała przypadku, bo przecież nie zawsze jesteśmy tym samym dla siebie, nie mówiąc już o różnicy ze stanowisk innych ludzi.
Nie umiała żyć, nie umiała istnieć, jeżeli musiała to robić sama, bez czczonych mądrościami, a więc tak na prawdę w cierpieniu. A przecież bez cierpienia nie ma szczęścia.
Czas nie jest ruchem rzeki, która płynie, lecz tajemniczy rosnący kryształ, wijący się i rozbudowujący jak koral, zawieszone na niczym przechodzące w zapomnienie.