Przyroda zawsze była dla mnie jak balsam na rany. Gdy jestem przygnębiony, idę do lasu, do łona Matki Natury. Tylko tam, otoczony jej wszechobecną pięknością, mogę odnaleźć prawdziwą pociechę.
Nadzieja, to ty jesteś najsłodsze dobro ziemi, które umacnia i pociesza. W ciebie wierzy każdy, nawet jeśli zaprzecza swej wierze, w ciebie się wtajemnicza każdy, nawet jeśli nie zna twojego imienia.
Prawda nigdy nie wykrzywiała wyobraźni. Wręcz przeciwnie.
No, ale ból jest dobry, naprawdę. Dobrze, że istnieje Ból pozwala nam przetrwać, moi mili. Tak, tak! Gdyby nie ból, wkładalibyśmy ręce do ognia, i chociaż klniemy, gdy przy wbijaniu gwoździa uderzymy się młotkiem, tylko dzięki temu nie tracimy palców!