Perfekcjonizm to wewnętrzny przymus bycia najlepszym we wszystkim, stawiania sobie i innym wysokich wymagań oraz tendencja do nadmiernego krytycyzmu. Życie z perfekcjonistą nie należy do najłatwiejszych. Dowiedz się, jak radzić sobie z taką osobą w związku.
Kim jest perfekcjonista?
Perfekcjonista to osoba, która chce wszystko robić jak najlepiej, jak najdokładniej i dawać z siebie wszystko w każdej sytuacji. Stawia sobie i innym nadmierne wymagania, przykłada wielką wagę do szczegółów. Wszystko stara się robić dokładnie i idealnie. Przez to często poświęca temu znacznie więcej czasu niż inni, ale wciąż obawia się, że gdzieś popełnił błąd. Jest wobec siebie nadmiernie krytyczny, surowy i ciągle niezadowolony.
Jak wygląda związek z perfekcjonistą?
Związek z perfekcjonistą nie należy do najłatwiejszych i jest wyzwaniem dla obu stron.
Perfekcjonista w związku jest krytyczny, czepialski i wciąż wytyka błędy. Wiele wymaga od partnera i samego siebie. Brakuje mu elastyczności, może mieć problemy z zaufaniem i nadmierną kontrolą. Z jednej strony zdaje sobie sprawę z własnej szczegółowości i drobiazgowości, ale z drugiej nie potrafi się przed tym powstrzymać.
Taka osoba nie dostrzega swoich zalet i mocnych stron, negatywnie się ocenia i umniejsza wszystkie osiągnięcia. Innych postrzega jako lepszych od siebie i często towarzyszy jej przekonanie, że nie jest wystarczająco dobra i nie zasługuje na partnera. Przy tym może myśleć, że jeśli nie da z siebie wszystkiego, to druga połówka ją zostawi.
Jak żyć z perfekcjonistą?
Związek z taką osobą może być sporym wyzwaniem. Wymaga od partnera dużej dawki cierpliwości, wyrozumiałości, akceptacji i wsparcia. Podjęcia prób zrozumienia działań perfekcjonisty i tego skąd one wynikają.
Podczas komunikacji ważne jest zachowanie delikatności, odpowiedni dobór słów, unikanie prowokacji, wypominania i krytykowania.
Warto wzmacniać sukcesy partnera i doceniać je. Okazywać swoją wiarę i zaufanie w jego zdolności. Można pokazać mu, że sami zmagamy się z podobnymi problemami, niedoskonałościami i porażkami.
Pomóc może zaangażowanie się w domowe obowiązki i wspólne aktywności. Kluczowe jest też nauczenie perfekcjonisty, jak się bawić, odpoczywać i relaksować.
DZ
