Czasami nadużywamy słowa „przepraszam” nie zdając sobie z tego sprawy np. będą w pozycji klienta, mówimy: „Przepraszam, ale wydała mi pani za mało reszty”, „Bardzo przepraszam, czy mogłaby mi pani pomóc znaleźć ten produkt?”, „Przepraszam, ale ja prosiłam pizzę z podwójnym serem...” Ta naduprzejmość może być odbierana jako „zawracanie głowy”. Dzieje się tak, ponieważ w niektórych sytuacjach wstyd i strach (zupełnie niepotrzebny!) sprawia, że boimy się zwrócić czyjąś uwagę, nawet kiedy jest to zupełnie naturalne czy po prostu słuszne.O wiele gorzej jest, kiedy przepraszamy w sprawach wyższej wagi, nawet jeśli nie zrobiliśmy niczego, za co powinniśmy prosić o wybaczenie. Dotyczy to głównie relacji z bliskimi oraz umiejętności wyznaczania własnych granic i dbania o ich respektowanie. Problem ten najczęściej mają osoby z zaburzonym poczuciem własnej wartości. Przepraszają, ponieważ stawiają uczucia i potrzeby innych ponad swoje własne, boją się utracić czyjąś sympatię lub też za bardzo przejmują się opinią osób trzecich. Istnieje wiele sytuacji, w których nie powinniśmy przepraszać.
Jej ciche „dzień dobry” zabrzmiało jak „przepraszam, że żyję”.
-Joanna Maria Chmielewska
Poznaj listę 5 rzeczy, za które nie powinieneś przepraszać, ani czuć się winny!
1. Za swoje uczucia.
Nigdy nie przepraszaj za to, co czujesz. To jak przepraszać za to, że jest się prawdziwym.
-Lil Wayne
Nie przepraszaj za to, jak się czujesz w danej sytuacji. Budowanie uczciwej relacji wymaga szczerości i zaufania. Tylko mówienie prawdy o swoich emocjach, upodobaniach, wrażeniach i poglądach może pogłębić związek między dwojgiem ludzi. Bycie sobą i nie udawanie, że jest dobrze, wtedy kiedy nie jest uczy innych o nas i pozwala uniknąć rozczarowań w przyszłości.
2. Za mówienie „NIE”
Żyjcie dla siebie, nie dla kogoś innego. Nie pozwólcie, aby strach przed osądzeniem, odrzuceniem lub nielubieniem powstrzymał was od bycia sobą.
- Sonya Parker
Zadając pytanie lub zwracają się do kogoś z prośbą, osoba zainteresowana musi liczyć się z co najmniej dwiema możliwymi odpowiedziami. Jedną z nich jest...odmowa. Wiele osób uważa, że odmawianie (wspólnego wyjścia, pomocy, kolejnego drinka, randki, tańca, deseru, pożyczki itp.) jest oznaką złych manier czy egoizmu. Całe szczęście, że ten absurdalny pogląd powoli odchodzi w cień, ponieważ umiejętność mówienie 'nie' pomaga nam stawiać rozsądne granice, wzmacnia poczucie własnej wartości, przedstawia nas innym jako osobę mocno świadomą swoich uczuć, planów i potrzeb.
Pamiętaj, masz prawo powiedzieć „NIE” bez poczucia winy, zawsze kiedy:
… nie masz ochoty tego zrobić
… nie ufasz lub nie lubisz tej osoby, tego miejsca, tych okoliczności
… masz inne, ważne plany
… jesteś przepracowany, zmęczony
… nie masz czasu
… sprawa kłóci się z twoimi wartościami i poglądami
… czujesz się pod presją
… to cię nieszczęśliwa
3. Za zadawanie pytań.
The only stupid question is the question that is never asked.
-Ramon Bautista
W myśl zasady kto pyta nie błądzi, lepiej zadać nurtujące pytanie, nawet jeśli wydaje się błahe. Masz prawo nie wiedzieć, a możliwość rozwiania wątpliwości może mieć dosłownie życiowe znaczenie, jak np. czy dany grzyb jest trujący? Czy zupa zawiera jakiś alergiczny składnik (w przypadku alergików) i inne. Są osoby, których może irytować dociekliwość innych. Jednak, jeżeli nie potrafią odpowiedzieć na pytanie, być może jest to dowód na ich brak wiedzy? Warto o tym pomyśleć, szczególnie jeśli chodzi o bezpieczeństwo.
Zadawanie pytań ma również ogromne znaczenie w przypadku relacji międzyludzkich – zamiast snuć domysły...zapytaj :”Czy chcesz mi powiedzieć, że nie lubisz kuchni włoskiej?', „Dobrze zrozumiałem, było ci przykro, kiedy poszedłem spać?”, 'Które z moich zachowań powoduje u ciebie złość?”. Jasne pytanie, ułatwia konkretną odpowiedź!
4. Za zachowanie i błędy innych osób.
Nie przeprasza ten, kto wie, co robi.
-Elżbieta Cherezińska
Każdy jest odpowiedzialny za swoje działania i wypowiedziane słowa. Nawet jeżeli wskutek czyjegoś błędu ponosisz konsekwencje, nie przepraszaj za nic, czego nie jesteś autorem i źródłem. Czasami, jest nam wstyd za zachowanie bliskich osób, jednak człowiek powinien wstydzić się tylko za siebie, tym bardziej, że szczere przeprosiny niosą za sobą chęć poprawy. Pamiętaj, ze twoje „przepraszam”, nie jest gwarancją zmiany czyjegoś zachowania.
5. Za mówienie prawdy
Poczucie winy to nie rozum. Poczucie obowiązku to nie serce.
-Karen Marie Moning
Mówienie prawdy, to mowa faktów. Nie przepraszaj, za to, że mówisz jaka jest sytuacja, rzeczywistość, co miało miejsce. Możesz komuś współczuć, jeśli dana prawda „boli”, ale nie bierz na siebie ciężaru winy. Jak można przepraszać za bycie szczerym? To ci, którzy kamuflują i kłamią powinni prosić o wybaczenie. Przeprasza się za kłamstwo, a prawda stoi po tej drugiej, jasnej stronie mocy.
+
