Życiorysy

Cyprian Kamil Norwid: [życiorys, twórczość, dzieła, cytaty]

Cyprian Kamil Norwid - poeta, malarz i rzeźbiarz - jest jednym z najważniejszych twórców polskiego romantyzmu. Jego życiorys pełen jest fascynujących faktów i artystycznych dokonań, które warto poznać.

Cyprian Kamil Norwid: życiorys

Urodzony 24 września 1821 roku w Lasku koło Warszawy. Już w młodym wieku wykazywał zdolności artystyczne, ale jego życie nie było łatwe. Zmagając się z biedą i chorobą, Norwid nie zrezygnował z marzeń o pisarstwie i sztuce.

W pobliskim kościele parafialnym w Dąbrówce został ochrzczony, a obecnie tam znajdują się tablica pamiątkowa oraz akt chrztu. Jego ojcem chrzestnym był Cyprian Szukiewicz. Na cmentarzu parafialnym można znaleźć symboliczny nagrobek jego matki Ludwiki ze Zdzieborskich.

Ojciec Cypriana, Jan (1784–1835), pełnił funkcję plenipotenta Radziwiłłów herbu Trąby, a później pracował w administracji Namiestnictwa. Jego matka Ludwika (1798–1825) była trzecią żoną Jana. Poeta został wcześnie osierocony i od 1825 roku wychowywał się u prababki, Hilarii z Buynów Sobieskiej. Cyprian często podkreślał, że po kądzieli jego przodkiem był król Jan III Sobieski.

Cyprian Kamil Norwid: edukacja

Norwid wychowywał się w Warszawie, gdzie uczęszczał do różnych szkół i otrzymywał edukację domową. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie sztuką, zwłaszcza rysunkiem i malarstwem. W wieku 17 lat wyjechał do Krakowa.

Do 1842 roku Cyprian Kamil Norwid przebywał w Warszawie, gdzie uczył się malarstwa i rozpoczął twórczość literacką.

Razem ze starszym bratem Ludwikiem, Cyprian uczył się w warszawskim gimnazjum, ale przerwał naukę przed ukończeniem piątej klasy, decydując się wstąpić do prywatnej szkoły malarskiej. Pobierał również prywatne lekcje rysunku u znanego warszawskiego malarza Jana Klemensa Minasowicza. Nieregularna i przerwana edukacja Norwida sprawiła, że w rzeczywistości stał się samoukiem.

Cyprian Kamil Norwid: podróże

W 1841 roku wyruszył w podróż z Władysławem Wężykiem po Królestwie kongresowym, zaś w 1842 wyjechał z kraju.

Norwid dużo podróżował po Europie, odwiedził między innymi Drezno, Monachium, Werona, Ferrara, Florencja (wolny słuchacz Akademii Sztuk Pięknych), Norymbergia, Neapol, Rzym.

W 1845r. w Rzymie przyjął bierzmowanie ( jako 2 imię przyjął imię Kamil). Kiedy miał 24 lata zapałał miłością do Marii Kalergis, była ona uważana za jedną z najmodniejszych kobiet Europy.

W 1846 roku został aresztowany w Berlinie. Po tym wydarzeniu wrócił do Rzymu i tam poznała Adama Mickiewicza i zaprzyjaźnił się z Zygmuntem Krasińskim.

Kiedy miał 28 lat poznał w Paryżu Słowackiego, Chopina, Zaleskiego. Podróżował również do Londynu, stamtąd do Nowego Jorku. Następnie wrócił do Paryża i tam pozostał już do końca życia

Cyprian Kamil Norwid: twórczość

  • "Vade-mecum" - To jedno z najważniejszych dzieł Norwida, w którym ukazał swoją filozofię życia, refleksje nad sztuką, miłością, historią i kondycją człowieka.

  • "Moja piosnka" - Jest to krótka, ale bogata w emocje i symbolikę pieśń o miłości, cierpieniu i tęsknocie.

  • "Fortepian Szopena" - Utwór, w którym Norwid podjął temat życia i twórczości Fryderyka Chopina, wspominając go jako dźwięczący fortepian.

  • "Promethidion" - Wiersz, który inspirowany jest mitologicznym bohaterem Prometeuszem, symbolizuje dążenie do wolności i niezależności.

  • "Bema pamięci żałobny-rapsod" - Poemat, który upamiętnia polskich bohaterów walczących o niepodległość ojczyzny.

  • "W Weronie" - W tej wierszowanej opowieści, Norwid ukazuje historię tragicznej miłości, inspirowanej sztuką Williama Szekspira "Romeo i Julia".

  • "Niebo" - Utwór refleksyjny, w którym poeta rozważa temat wieczności i ludzkiego losu.

  • "Moja ojczyzna" - Pieśń o miłości do Polski i tęsknocie za krajem.

  • "Mój obóz" - Wiersz, który porusza temat tułaczego życia i braku stabilności.

  • "Do kraju tego" - Utwór będący hołdem dla Polski i pragnienia jej wolności.

Cyprian Kamil Norwid: ostatnie lata życia

Ostatnie lata życia Cypriana Norwida były okresem trudności i niepowodzeń. Mimo jego wybitnych talentów i znaczenia dla literatury, nie zdobył uznania i popularności za życia.

Norwid często zmagał się z biedą i trudnościami finansowymi. Przez lata przebywał na emigracji, podróżując po Europie, m.in. odwiedził Francję i Włochy. Jednak nie osiągnął tam sukcesu, jakiego oczekiwał.

Cyprian Norwid zmarł w Warszawie 23 maja 1883 roku. Jego śmierć była cichym odejściem, a jego dziedzictwo pozostało nieodkryte dla szerszej publiczności za życia.

Kamil Cyprian Norwid był wybitnym poetą i filozofem, którego prace dotykają najgłębszych sfer ludzkiego doświadczenia. Jego wiersze pełne są emocji, refleksji i uniwersalnych przesłań. Dzięki swojej niezależnej postawie i krytycznemu spojrzeniu na świat, Norwid pozostawił trwałe dziedzictwo w polskiej kulturze.

Cyprian Kamil Norwid: najważniejsze cytaty 

  • "Ku uczcie znikąd idę, ku bezdennej uciesze, czym bycie tylko jest, a dojście bycia, – śmierci" z utworu "Fortepian Szopena"

 

  • "Człowiek, wyrośnięcie sięgłości, jednym gospodarstwem był, nim się rozproszył" z utworu "Vade-mecum"

 

  • "Gdzieś jest w objęciach marzeń dziedzin, co stworzyła na zawsze we mnie byt w sensy" z utworu "Bema pamięci żałobny-rapsod"

 

  • "Dziwaczną drogą ciągnie mej myśli lot, z wiersza w wiersz, bezwiedna jak krople wód" z utworu "Do kraju tego"

 

  • "Choćbym patrzał na kroplę, pójdę jej smak: coś mnie chce zwieść, w czymś wieczność poznać, każdego szczegółu sztukę kochać" z utworu "Niebo"

 

  • "Tyś się stał moim cierpieniem, jak krzyż stał się mego zbawienia świadkiem" z utworu "Moja piosnka"

 

  • "Takiem miłyś, bo tyś był myślą jedyną; nie było drugiego, mnie serca godził" z utworu "Moja piosnka"

 

  • "Miłość mi wszystko godzi, miłość jestem więc wszystkim, a tyś do mnie skarbnicą przybycia ich" z utworu "Vade-mecum"

 

  • "Bezcielesna idę, jak zjawa szumna, jak śpiewna, jakąś myśl odleciała" z utworu "Prometheusz"

 

  • "Dusza obiega wieczność, niebiańskim, stwarza myśleniem rzeczy skończoność" z utworu "Niebo"

 

Udostępnij: