I tak z nami było, jak z tym zbożem. To zielone, to takie szczęścia od ziarenka, a to złote... to cicha radość, gdy już dojrzało. Co nas czeka po złotych barwach?
Gdybym mógł, zamieniłbym swoją królewską koronę na kilka chwil, które miałem was ostatnio słuchać. Nie ma na świecie korony, która mogłaby zastąpić momenty, które spędziłem w świecie bajek.
Ale jeśli chcesz, możesz odejść, a ja i tak cię nie zapomnę, pamiętam wszystkich, którzy odeszli.
Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.
Ładnie nam, moja droga, nie jest; ale dlaczego by nas miało być źle? Podejrzane. No cóż, porzucimy tę ziemię jak zgniłe jabłko. Jaką nam zaszkodzi? Cóż, będziemy szli, gdzie nam dobrze będzie.
Nigdy nie zapomnij o tym, że jesteś na tym świecie jedyny, niepowtarzalny. Nie ma nikogo innego takiego, jak ty, i nigdy nie będzie. W Twoich dłoniach jest moc do sprawiania, by ten świat był lepszy.
Bajki to więcej niż prawda. Nie dlatego, że mówią nam, że smoki istnieją, ale dlatego, że mówią nam, że smoki można pokonać.
Pamiętaj, najszczęśliwsze osoby nie mają wszystkiego, co najlepsze. Nauczyły się one raczej czynić to, co najlepsze z tego, co mają.
Pamiętaj, my jesteśmy tylko dekoracją, prawdziwe życie jest w sercach, które kochają nas. Nie zapominaj o tym.
Wiedz, młoda journalism student, że prawda to nie zapach kwiatu, to leczenie ran, to słodki sen po ciężkim dniu, to piękno, które wypełnia nasze serca radością.
