Nie można rozmawiać serio z ...
Nie można rozmawiać serio z ludźmi nie mającymi poczucia humoru.
Człowiek nie jest w Nieskończoności jedyną istotą obdarzoną rozumem.
By wierzyć w siebie, muszę mieć kogoś, kto we mnie wierzy. Czy jestem wyjątkiem?
-O czym mówisz?
- O grzechu.
-Co to właściwie jest?
-To, co powoduje krótkie spięcie miłości, odcina prąd życia, spycha poza nawias braci, podminowuje szczęście, zaciemnia spojrzenie, wykrzywia twarz, dławi radość,
gwałci Twoje serce.
Nie można drugiego człowieka obserwować, nie działając
na niego. Staramy się,
by działanie to zawsze miało
znak dodatni.
Opiekować się istotą ludzką wcale nie jest rzeczą prostą.
Samotność jest czasem
drogą, która pozwala osiągnąć
wewnętrzny spokój.
Głupotą jest znikać z życia kogoś, kto ustawił nas na pierwszym miejscu. Kto oddał nam swoje serce, duszę i emocje. Uciec bez słów okrywając dnie i noce tej osoby ciszą, pustką i zastanowieniem. Nie róbcie tego. Nie odchodźcie od dobrych ludzi, myśląc, że na nich nie zasługujemy. Możecie im zniszczyć życie.
Kto robi z kogoś boga, niech się nie dziwi, gdy spostrzeże, że miał do czynienia tylko z człowiekiem.
Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.
To smutne, kiedy osoby, które
dają Ci najlepsze wspomnienia,
stają się jednym z nich.