Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych ...

 Lepiej otaczać się ludźmi nudnymi ale dobrymi  lojalnymi i przewidywalnymi niż żyć z błyskotliwym w niepewności co przyniesie następny dzień, godzina, minuta...

  W człowieku jest taka tajemnicza strefa ziemi niczyjej, na której istnieje ludzka wolność wyboru, która nie poddaje się ani determinizmowi biologicznemu, ani determinizmowi kulturowemu. Determinizm kiepsko pasuje do opisywania ludzkiego świata.Tu leży moim zdaniem istota człowieczeństwa. Mogę słuchać obowiązującego w przyrodzie dyktatu zasady darwinowskiej, ale nie muszę. Bo w mojej ludzkiej mocy jest zadrwić sobie z tego dyktatu i obrać drogę terrorysty, świętego albo wolontariusza.

 Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.

 Wierzę, że są kwiaty, które się rodzą z spojrzeń ludzkich oczu.

 Mało jest osób, które potrafią ważyć winy bliźnich, nie dokładając na szalę swego palca.

 Najstarszym i najsilniejszym uczuciem znanym ludzkości
jest strach, a najstarszym i najsilniejszym rodzajem strachu jest strach przed nieznanym.

 Im więcej ludzi się pozna, tym mniej się ich zna.

 Prawdziwym szacunkiem nie jest to, jak zachowujemy się przy danej osobie, ale to, jak mówimy o niej, kiedy nie ma tej osoby w naszym towarzystwie.

 Człowiek dobrze się mający, niezależnie od swych zalet, zawsze rozczarowuje.

 Człowiek tworzy jakąś rzeczywistość, a potem staje się jej ofiarą.