Dzieciństwo to czas, kiedy dojrzewamy nie tylko fizycznie, ale również emocjonalnie. W ciągu pierwszych sześciu lat rozwijamy świadomość tego, kim jesteśmy. Interakcje z otoczeniem, a szczególnie z rodzicami jakie w tym czasie podejmujemy odgrywają w tym dużą rolę.
- 1. Brak zaufania
- 2. Niska inteligencja emocjonalna
- 3. Lęk przed porażką
- 4. Toksyczne relacje
- 5. Niepewność
- 6. Depresja i lęki
- 7. Nadmierna wrażliwość
Jeśli w dzieciństwie otrzymamy miłość i wsparcie, w dorosłym życiu będziemy mieć poczucie, że zasługujemy na to, aby ktoś nas kochał. Wzrasta umiejętność rozwiązywania problemów, uczymy się zawierać zdrowe relacje z innymi oraz mamy poczucie bezpieczeństwa.
Czy wszystkie dzieci są kochane przez swoich rodziców? Niestety nie. Nie raz ktoś pewnie słyszał lub widział, jak traktowane są dzieci przez osoby, które powinny je chronić. Ilu rodziców potrafi się przyznać do tego, że nie kocha swoich dzieci? Jaka jest wiedza na temat skutków takiego traktowania?
Czy można wskazać prostą przyczynę, dlaczego ktoś nie kocha własnego dziecka? W jednym przypadku będzie to brak przygotowania do roli rodzica. W innym niechciana ciąża. Jeszcze inna osoba odwzorowuje to, jak wyglądał jej własny dom i dzieciństwo.
Powodów może być wiele. Skutki są zawsze tak samo tragiczne na dla dziecka:
1. Brak zaufania
Zdolność do zaufania drugiemu człowiekowi można rozwinąć, jeśli posiada się stabilne środowisko życia. Bardzo istotne jest, aby w czasie dzieciństwa być otoczonym osobami, które są stabilne emocjonalnie. Musimy czuć się bezpiecznie.
Bez stabilnego środowiska, łatwo jest sprawić, że dziecko nie będzie potrafiło ufać innym.
2. Niska inteligencja emocjonalna
Dzieci uczą się interpretowania emocji poprzez dwa kanały: słowa oraz gesty. Obie te rzeczy pełnią kluczową rolę w nauce artykułowania swoich uczuć, radzeniu sobie z lękami, rozumieniu własnych emocji i rozwijaniu odporności.
Bez zdolności do poprawnego interpretowania własnych stanów emocjonalnych, dziecko może nigdy nie rozwinąć, tak ważnej umiejętności jaką jest inteligencja emocjonalna.
3. Lęk przed porażką
Dzieci wychowane bez poczucia miłości nie potrafią rozwinąć odpowiedniego poczucia własnej wartości. Bez końca porównują swoje wyniki z innymi lub z wygórowanymi żądaniami, jakie się przed nimi stawia. Wierzą, że tylko mierzalne osiągnięcia mogą w jakiś sposób udowodnić ich wartość.
Żyjąc w ciągłym lęku przed porażką, takie osoby nie potrafią cieszyć się z mniejszych sukcesów lub uczyć się ze swoich błędów. Brak pewności siebie może powodować to, że nie wykorzystają swojego pełnego potencjału.
4. Toksyczne relacje
Ludzki mózg uczy się poprzez kojarzenie i rozpoznawanie. Poszukujemy w życiu tego, co już znamy. Nieznane budzi w nas lęk.
Niekochane dziecko nieświadomie będzie szukać w relacjach z innymi takiego samego wzorca, jaki zna z domu. Niestety, będą to relacje toksyczne.
5. Niepewność
Badania wykazują, że negatywne skutki wychowania bez miłości mogą być niwelowane przez pozytywne doświadczenia ze światem poza domem.
Tutaj niestety pojawia się problem – bardzo ciężko jest nauczyć się polegać i wychodzić do obcych ludzi, kiedy ci najbliżsi nie dają poczucia bezpieczeństwa. Ważną rolę odgrywać tu będzie np. nauczyciel, który zachęci dziecko do kontaktu z innymi.
6. Depresja i lęki
Fakt, że niekochane dziecko często będzie miało problemy ze zdrowiem psychicznym nikogo nie powinien dziwić.
Brak pozytywnych bodźców oraz brak kontaktu z własnymi emocjami może skutkować depresją i odczuwaniem lęku.
7. Nadmierna wrażliwość
„Nie bierz tego osobiście”, ile razy ktoś ci to powiedział? Zdarza się nam usłyszeć niekoniecznie pochlebną opinię na temat naszej pracy. Mamy tendencję do projektowania własnych uczuć na innych. Znając kontekst, jesteśmy w stanie zrozumieć, że niepochlebna opinia mogła wynikać nie z faktycznej oceny, ale z nastroju osoby, która ją mówiła.
Dziecko, które nie jest kochane nie potrafi dostrzegać takich rzeczy. Wszystko odbiera jako ocenę siebie i obwinia się o rezultat. Najgorsze, co może usłyszeć to „nie bądź taki przewrażliwiony”.
Każdy rodzic ma swój sposób na okazywanie miłości swoim dzieciom. Kluczowe jest tu pokazywanie miłości – niezależnie od metody, będzie to stanowiło podstawę na jakiej dziecko się rozwija.
Okazuj miłość każdego dnia, chwal jeśli dziecko na to zasługuje, wspieraj je i pokaż, że jest wiele warte.
