Czy zgadzasz się z poniższymi stwierdzeniami? -Ludzi można podzielić na dwa typy – słabych i silnych. -Niektórzy ludzie rodzą się z potrzebą ekstremalnych doświadczeń. -Żadne słabości ani trudność nie mogą nas powstrzymać, jeśli mamy wystarczającą siłę woli. -Większość naszych problemów społecznych dałoby się rozwiązać, gdybyśmy mogli pozbyć się ludzi amoralnych, pokręconych, nierozgarniętych.
- 1. Konwencjonalizm
- 2. Autorytarne podporządkowanie
- 3. Autorytarna agresja
- 4. Antyintracepcja
- 5. Przesądność i stereotypowość
- 6. Zorientowanie na władzę i siłę
- 7. Destrukcyjność i cynizm
- 8. Projekcja negatywnych uczuć
- 9. Obsesyjne zainteresowanie seksem
- Geneza powstania osobowości autorytarnej
Zdania, które właśnie przeczytałeś pochodzą ze Skali F, przeznaczonej do badania osobowości autorytarnej. Stworzył ją w latach 50. Theodor Adorno i jego współpracownicy z Uniwersytetu Kalifornijskiego.
Badania nad osobowością autorytarną zaczęły się krótko po II wojnie światowej. Badaczem, który szczególnie poświęcał się poznaniu faszyzmu i tego, co wpłynęło na jego istnienie był Erich Fromm. On też jako pierwszy sformułował termin osobowości autorytarnej. Bazując na jego badaniach dotyczących także antysemityzmu i antydemokratyzmu, Adorno stworzył Skalę F (od faszyzmu). W zamierzeniu twórców, miała ona wskazywać podatność jednostki na zachowania autorytarne.
Skala wyróżnia 9 cech osobowości autorytarnej:
1. Konwencjonalizm
Wysoki stopień przestrzegania tradycji i norm społecznych, które są postrzegane jako aprobowane przez społeczeństwo i ustalone władze. Obejmuje to przekonanie, że przestrzeganie tych norm powinno być obowiązkowe w całym społeczeństwie.
2. Autorytarne podporządkowanie
Uległy, bezkrytyczny stosunek do wyidealizowanych autorytetów moralnych grupy. Wysoki stopień uległości wobec władz uznanych za uzasadnione.
3. Autorytarna agresja
Tendencja do szukania, potępiania, odrzucania i karania ludzi, którzy naruszają konwencjonalne wartości.
4. Antyintracepcja
Sprzeciw wobec subiektywnego postrzegania. Niechęć do samopoznania i przyznania się do wrażliwości swojej oraz innych osób.
5. Przesądność i stereotypowość
Wiara w mistyczne determinanty losu jednostki. Czynniki zewnętrzne jako decydujące o życiu człowieka. Skłonność do myślenia w kategoriach sztywnych.
6. Zorientowanie na władzę i siłę
Zaabsorbowanie wymiarami: dominacja-uległość, siła-słabość, lider-podwładny. Identyfikacja z jednostkami reprezentującymi władzę. Nadmierny nacisk na konwencjonalne atrybuty ego. Przesadne obstawanie przy sile i władzy przy jednoczesnym pogardzaniu jednostkami postrzeganymi jako słabe.
7. Destrukcyjność i cynizm
Uogólniona wrogość i oczernianie drugiego człowieka.
8. Projekcja negatywnych uczuć
Skłonność do wierzenia, że na świecie dzieją się dzikie i niebezpieczne rzeczy. W efekcie tego – projekcja na zewnątrz nieświadomych, negatywnych impulsów emocjonalnych.
9. Obsesyjne zainteresowanie seksem
Przesadne zainteresowanie życiem seksualnym zarówno swoim jak i otoczenia. Wartościowanie innych na podstawie ich stosunku do spraw związanych z seksualnością.
Geneza powstania osobowości autorytarnej
W rezultacie swoich studiów, Adorno uważał, że w dużej mierze odpowiedzialni za wykształcenie tego typu osobowości są rodzice. Styl wychowania pełen chłodu, rezerwy względem dziecka oraz surowości wpływa na jego kształtującą się osobowość. Jeżeli spontaniczne zachowania są karane i odbierane jako złe, dziecko uczy się w jaki sposób zasłużyć na aprobatę rodzica – postępując zgodnie ze sztywnymi, narzuconymi zasadami. Rodzic jest w tym układzie traktowany jako najwyższy i nieomylny autorytet, któremu nie wolno się sprzeciwić i należy okazywać bezwzględny szacunek. Brak tutaj miejsca na okazywanie emocji, one także podlegają sztywnym ramom.
Mając kontakt z osobowością tego typu należy postępować w sposób ostrożny. Zachowanie bezpiecznego dystansu może okazać się najlepszą strategią. Ważne też jest, aby nie zapominać o tym jak tę osobowość rozpoznać i co może prowadzić do jej wytworzenia.
