Z wielkim smutkiem dowiedzieliśmy się o śmierci Barbary Sowy, znanej pod pseudonimem "Basia". Była najstarszą żyjącą uczestniczką Powstania Warszawskiego, mającą 106 lat. Informację tę przekazała kampania BohaterON za zgodą rodziny.
- Odeszła Barbara Sowa "Basia" - najstarsza uczestniczka Powstania Warszawskiego
- Patriotyczne korzenie
- Służba w Armii Krajowej
- Powstańcza działalność i życie po wojnie
Odeszła Barbara Sowa "Basia" - najstarsza uczestniczka Powstania Warszawskiego
Tragiczne wieści! Nie żyje najstarsza uczestniczka Powstania Warszawskiego! Barbara Sowa, znana pod pseudonimem „Basia” zmarła w wieku 106 lat.
Bardzo smutna wiadomość. Dzisiaj, w 80. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, zmarła najstarsza uczestniczka Powstania – Barbara Sowa ps. »Basia«. Miała 106 lat. »Nikt z nas nie czuł się bohaterem, wszyscy byliśmy jednakowi, po prostu stanęliśmy do walki« – powtarzała. Spoczywaj w pokoju, Bohaterko! Kondolencje dla rodziny i bliskich — napisano na profilu Fundacji "Nie Zapomnij o Nas".
Patriotyczne korzenie
Barbara Sowa pochodziła z warszawskiej rodziny o silnych tradycjach patriotycznych. Jej ojciec, Paweł Gettel, angażował się w działalność polityczną, a matka pracowała w Narodowym Banku Polskim. Barbara studiowała na Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i miała ukończyć studia we wrześniu 1939 roku.
ZOBACZ TAKŻE: Nie żyje znany aktor! Grał w "Na dobre i na złe"
Służba w Armii Krajowej
W styczniu 1940 roku Barbara, za namową siostry Zofii, dołączyła do Związku Walki Zbrojnej, później przekształconego w Armię Krajową. Przydzielono ją do Sanitariatu IV Obwodu "Grzymała" (Ochota), gdzie pracowała pod kierownictwem kpt. lek. Jana Zaborowskiego ps. "Andrzejewski". Barbara uczestniczyła w tajnych kursach pielęgniarskich oraz odbyła praktyki w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. Pełniła też funkcje łączniczki i kolporterki.
Powstańcza działalność i życie po wojnie
Podczas Powstania Warszawskiego prowadziła prowizoryczny szpital w piwnicach przy ul. Barskiej 5, opiekując się rannymi powstańcami. Później trafiła do obozu na "Zieleniaku", skąd miała zostać przetransportowana do Pruszkowa, jednak udało jej się uciec. Ukrywała się w Milanówku, próbując nawiązać kontakt z macierzystym szpitalem. We wrześniu 1944 roku znalazła zatrudnienie w szpitalu polowym w Łuszczewie, a służbę zakończyła dopiero w sierpniu 1945 roku.
Po wojnie Barbara poznała swojego przyszłego męża, Bernarda Sowę, w jednym ze szpitali. Para zamieszkała we Wrocławiu, a w 1946 roku wzięli ślub w Poznaniu. Barbara Sowa została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2018 roku, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość oraz Odznaką Pamiątkową Akcji "Burza"
Barbara Sowa, bohaterka i świadek historii, pozostanie w naszej pamięci jako osoba pełna odwagi i oddania dla ojczyzny.
