Zamiast uczucia takiej okropności Lepiej byłoby utracić poczucie Samego siebie.

 Miłość to słabość, która raz od wielkiego dzwonu triumfuje nad siłą.

 Bo smutek rodzi się zawsze
z czasu, który upływa,
a nie zostawia owocu.

 Łatwiej utracić to, co się trzyma w ramionach, niż to co się opuściło.

 (...)zmieniałem się w kałużę głupoty.

 Powtarzali, że płacz to nic złego, ale ja po prostu nie potrafiłam się rozpłakać.

 Kiedy umrę, wszystko co moje, będzie Twoje, poza marzeniami.

 Wszyscy mnie męczą. Ale lubię się śmiać, a nie potrafię śmiać się sam.

 Nie chciała, aby widział, że płacze. Była przecież tak dumna.

 Nie ma takiego gniewu, który by trwał wiecznie.

 W pewnym momencie musisz wybrać miłość, jakiej pragniesz.