Są takie miejsca i takie czasy, kiedy bycie nikim przynosi ...

 Wszystkie godziny ranią, ostatnia zabija.

 Zmieniam świat, świat zmienia mnie.

 I ja tam byłem, miód, piwo piłem, bo każda stara baśń tak się przecie kończyć powinna.

 Jestem kim jestem. Niepojęty przypadek jak każdy przypadek.

 Po to i ma szlachta krew, aby ją przelewała.

 Poeta napisał, że po wielkiej miłości przychodzą małe.

 Wojna to zorganizowany obłęd niszczący najlepszych ludzi.

 Zabijała mnie. To było pewne.
Ale ... do diabła!
Cudowna to była śmierć!

 Byłam ślepa, kiedy najlepiej widziałam.

 Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.