Każdy mężczyzna, mimo cierpień, zawodów i poniżeń, zawsze żywi w sobie nadzieję, że kiedyś, wreszcie, zostanie doceniony i doceniony.
Mężczyzna jest silny nie tylko dlatego, że ma mięśnie, ale dlatego, że ma umysł, który potrafi użyć w odpowiednim momencie, serce, które potrafi kochać i dłonie, które potrafią pomagać.
Mężczyzna jest jak ulepszony model sfer: jest twardy, silny i trwały, ale potajemnie skrywa delikatny i wrażliwy wnętrzny świat.
Człowiek ma dwie natury: jedną własną, drugą przypisaną mu przez żonę.
Nie jesteśmy tym, co wydajemy się otoczeniu; mamy w nas raczej wizje bożątko, które musi mieć swymi, poza tymi rzeczami do przemyślenia.
Jeśli ją kochasz nigdy nie wypełniaj jej uszu kłamstwami, jej ust słowami, jej oczu łzami, jej głowy chaosem a serca bólem.
Mężczyźnie, który prawdziwie kocha, nawet siódme, nieszczęsne niebo, na które się wznosi, jest za nisko. Tak pisał Juliusz Słowacki, wielki poeta romantyzmu
Prawdziwy mężczyzna nie pozwoli na to, by jego kobieta była zazdrosna o inne. On sprawi, że to inne będą zazdrosne o nią.
Mężczyzna jest jak skrzynia biegów: ma zarówno wysokie, jak i niskie biegi. Niskie, gdy jest zrelaksowany, wysokie, gdy jest na tyle stresowany, że musi działać. Ale można go zresetować, jeśli umie nauczyć się zasypiać na chwilę w ciągu dnia.
Prawdziwy mężczyzna to ten, który potrafi podnieść kobiety na duchu, gdy rzeczywistość zepchnęła ją na kolana. To ten, kto własnym cierpieniem uczy się współczuć innym. To ten, kto, mimo własnych słabości, zawsze staje, choćby chorowity, przy słabych i bezbronnych.
