Bycie kochanym to wielka odpowiedzialność
za tego, którego się kocha. Za każde słowo,
gest, niewypowiedziane myśli, za rękoczyny.
Każde przytulenie, spontaniczne dotknięcie -
nie można tego wyważać, dozować, trzeba
w tym zaistnieć w całości, nie cofać się w
obronnym geście, nie uciekać w fałszywe wyobrażenia.
Miłość nie jest prawdziwa,
jeśli żąda się czegoś w zamian.
Jak można kochać Boga,
który jest niewidzialny, nie kochając człowieka, który jest obok nas.
Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.
Dobry poeta pozostawia głód miłości.
Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczy główna,Powiem ci: śmierć i miłość - obydwie zarówno.
Szczęście to głęboko osobista miłość: Miłość do siebie, miłość do innych, miłość do świata, miłość do doświadczenia życia w pełni, na każdym jego poziomie i w każdym jego aspekcie. Miłość jest kluczem do szczęścia.
Najtrudniejsza rzeczą do opanowania w życiu jest to, jak kontrolować nasz własny umysł i głęboko zakorzenione przekonania. Większość z nas idzie przez życie nie mając pojęcia, jakie nieodkryte skarby mamy w sobie, a miłość to jeden z nich. Ale pamiętaj, miłość musi być prawdziwa. Tylko prawdziwa miłość może nam dać siłę do kontynuowania naszej walki, nawet gdy wszystko pójdzie nie tak.
Niegodziwość psuje i zatruwa wszystkie
przyjemności, zabija miłość.
Jest taka miłość, która nie umiera, choć zakochani od siebie odejdą.
Są momenty w życiu gdy nie potrzebujesz słów pocieszenia, lecz świadomości i poczucia, że jesteśmy dla kogoś ważni!
