Nigdy nie wiesz, kiedy przyjdzie miłość. Nic na silę, nie ...

 Kochający ginie i zatapia się w kontemplacji kochającej osoby

 Bo miłość sądzi sercem, nie oczyma.

 Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.

 Miłość jest pełna pułapek. Kiedy chce dać znać o sobie – oślepia światłem i nie pozwala dojrzeć cieni, które to światło tworzy.

 Przebacza się, póki się kocha.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś spieprzył. Każdy zasługuje na drugą szansę, ale oczywiście, jeśli druga nie jest dziewiętnastą.

 Miłość to akt nieustannego przebaczania, czułe spojrzenie, które wchodzi w nawyk.

 - Czemu kochasz kogoś, wiedząc że i tak nie będziecie razem?
- To jest tak jak z oddychaniem, czemu oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?

 Miłość, jak wiem, polega na tym, że nieustannie tęsknimy za tym, czego brak, a jednocześnie niepojęcie cieszymy się z tego, co posiadamy.

 Miłość to tylko słowo, dopóki nie przyjdzie ktoś, kto daje mu znaczenie.