Nie ma żadnej drogi do szczęścia. Szczęście to droga. Szczęście to sam proces życia, kiedy kochasz. Kiedy kochasz, jesteś szczęśliwy... To jest fundament filozofii miłości - to nie jest kwestia dotarcia do celu.
Miłość nie polega na tym, że patrzymy na siebie nawzajem, ale że patrzymy razem w tym samym kierunku.
Miłość nie polega na tym, że patrzymy na siebie nawzajem, ale że patrzymy razem w tym samym kierunku.
Miłość jest najpiękniejszym darem, jaki możemy otrzymać. Jest to zrodlo wszystkiego, co jest dobre, prawdziwe i piękne. Miłość nie jest nigdy egoistyczna, zawsze dąży do dobra innych. Miłość jest jedynym skarbem, którym możemy dzielić się bez końca i który nigdy się nie wyczerpuje.
Miłość nie polega na tym, że patrzymy na siebie nawzajem, lecz że razem patrzymy w tym samym kierunku.
Miłość nie polega na tym, że wpatrujemy się w siebie nawzajem, ale że patrzymy razem w tym samym kierunku.
Miłość to jedna z najwznioślejszych kwestii życia, jakie istnieją. To najmocniejsza siła na świecie, która potrafi przemienić nawet największy ból w najpiękniejsze dobro. Gdy kochamy, stajemy się lepszymi, silniejszymi, bardziej otwartymi. Gdy kochamy, przestaje istnieć jakakolwiek granica między nami a światem.
Kochać, to najpierw pozwolić się kochać. Nie jesteśmy my tymi, którzy dają miłość, lecz tymi, którzy muszą się nauczyć przyjmować ją. Zakochujemy się w tym, co inni widzą w nas po raz pierwszy. Miłość to tylko perspektywa innych na nas samych.
Miłość jest jedynym skarbem, który się mnoży, kiedy się go dzieli. Im więcej dajesz, tym więcej ci zostaje, bo miłość jest darem nieskończonym.
Miłość jest najwspanialszą siłą, jaką człowiek posiada. Jeśli człowiek potrafi kochać, jest niepokonany. Jego miłość jest niezniszczalna.
Kochaj, jeśli ktoś za tobą obrażony będzie, kochaj go jeszcze bardziej. I jeśli kogoś nie rozumiesz, to ciesz, bo on jest tak blisko ciebie że nie masz czasu go zrozumieć. Doświadczyć obecności drugiego człowieka, to jest najwspanialsza rzecz, do której możemy się zbliżyć na tym świecie.
Miłość to nie tylko uczucie, to także zrozumienie. To zdolność do odczuwania tęsknoty, do pozwolenia sobie na słodki ból tęsknoty, zamiast wstępować w posiadanie na siłę tego, za czym tęsknimy.