Jedyna miłość, która trwa całe życie, to miłość własna.
Miłość jest jak wiatr, nie zawsze możemy ją zobaczyć, ale zawsze możemy ją czuć. Nasza miłość jest jak wiatr, ja zawsze ją czuję ale nie zawsze ją widzę. Ale wiem, że jest. Zawsze tam jest.
Najsłodsza jest miłość, która budzi się po wielu latach, niewytłumaczalnie, z nicości; która nie odbiera istnienia, lecz każe istnieć więcej, i to tak mocno, że wydaje ci się, iż całe twoje dotychczasowe żywoty były jedynie zapomnianymi snami.
To, że ludzie się czasem ze sobą nie dogadują nie oznacza, że im na sobie nie zależy.
Miłość to nie rozmowy, miłość to wspólne życie. Miłość to nie zbiegi zdarzeń, miłość to decyzje. Miłość to nie ogień, miłość to iskra. Miłość to nie huragan, miłość to bryza. Miłość to nie son, miłość to szemranie. Miłość to nie wiedza, miłość to zrozumienie.
Mało warta jest miłość, która ukochanego naraża na niebezpieczeństwo.
To jest jak prawdziwa miłość, kiedy na całym świecie interesuje cię tylko jedna kobieta. Jesteś gotów kochać w niej całą ludzkość, bez niej zaś ludzkość nie ma dla ciebie żadnej wartości.
Zakochanie jest fajne
To, czego nie nauczysz się poprzez miłość, będzie musiało na tobie wymóc cierpienie.
Czego Ci brak? Wszystkiego. Rozmów z nią, jej opowieści o tym jak minął dzień. Brak mi jej chropowatego, ciemnego głosu, jej śmiechu, listów, które do mnie pisała i które pisałem do niej. Brak mi jej oczu i zapachu włosów i smaku jej oddechu. Brak mi poczucia jej istnienia, bo lepiej się czułem, wiedząc, że ona istnieje, że ktoś taki jak ona istnieje. Przede wszystkim brak mi chyba tego, że wiedziałem, że znowu ją zobaczę. Zawsze myślałem, że znowu ją zobaczę.
