Choroba cnocie nie wadzi.

 Mrówka niewielka, a góry kopie.

 Jakie życie, taki los; jaka pieczeń, taki sos.

 Dwa razy daje, kto prędko daje.

 Co kto zasiał, to sprząta. Kto kopał dół – wpadał do niego. Czas pokazuje prawdę, mówi: „Oto twój przyjaciel”.

 Lis lisa okpił.

 Czy po rusku, czy po prusku, nie ma życia jak w Pułtusku.

 Potrzeba jest matką wynalazku.

 Im wyżej pnie się małpa, tym więcej pokazuje ogona.

 Im większa jest praca, tym są milsze znoje.

 Bez pasterza nie będą nigdy owce stadem.