
Po co nam pięćdziesiąt lat szczęścia, skoro możemy mieć romans ...
Po co nam pięćdziesiąt lat szczęścia, skoro możemy mieć romans w tramwaju i wysiąść na innych przystankach?
Największe miłości to te, których nigdy nie było.
Istnieje na świecie tylko jeden człowiek,
którego naprawdę pokochasz. Reszta to tylko zauroczenia i życiowe błędy.
Najdłuższą i najtrudniejszą pracą,
jaką może podjąć człowiek, jest praca nad samym sobą.
Nie potrzebuję być
kimś kim nie jestem.
Mądrość jest jak plecak - waży, ale wyzwala. A im znamy więcej prawdy, tym ta prawda staje się dla nas cięższa. Ale ten ciężar nie przytłacza, tylko pokazuje nam, jakie naprawdę jest znaczenie życia.
Cierpliwość i czas dają więcej niż siła i gniew. Niepozornie mocna jest cierpliwość, która ma moc przekraczać granice niemożliwości. Któż to wie, za ile dni danych nam jest żyć, ale na pewno zawsze cierpliwie czeka na nas czas.
Pragnęła czyjejś obecności obok siebie, oparcia. Dotyku palców na karku i głosu witającego ją w ciemności. Kogoś, kto będzie czekał z parasolem, żeby odprowadzić ją do domu, i rozjaśni się w uśmiechu, kiedy zobaczy ją nadchodzącą. Kto będzie z nią tańczył na balkonie, dotrzymywał obietnic, znał jej sekrety i stwarzał świat, w którym będą tylko ich ramiona, jego szept i jej ufność.
Nie chodzi o to, by się nigdy nie kłócić, bo idealne związki nie istnieją, ale o to, by zawsze potrafić się pogodzić.
Kochaliśmy się pół żartem, pół serio.
Ty mnie żartem, ja Cię serio.
zostań kiedyś na noc
bądź powodem niewyspania
scałuję z ciebie smutek
wgryzę najdelikatniej miłość (...)
Czemu kochasz kogoś, wiedząc że
i tak nie będziecie razem? - To jest
tak jak z oddychaniem, czemu
oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?