Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.

 I światów tyle, i planet tyle wiruje w mojej głowie...

 Świat nas nie zna i nam umyka.

 Nie jesteśmy na tym świecie, aby marzyć o nim, ale aby zmieniać go. Kiedy podziwiamy obrazy, myślimy: co to jest. Ale gdy patrzymy na świat, musimy myśleć: co to powinno być.

 Świat nie jest prezentem, jest to wynik naszych działań. Jeśli chcielibyśmy go zmienić, musimy zacząć od siebie. Nim marzymy o lepszej przyszłości, musimy pamiętać, że wszystko zależy od naszej decyzji i postaw. Kiedy patrzysz na świat, widzisz odbicie samego siebie.

 Świat nie jest ani dobry, ani zły, po prostu jest. Nam, ludziom, przypada w udziale zadanie coś z nim zrobić.

 Świat to współzawodnictwo.

 Nie można zrozumieć, jak niewielki jest świat, dopóki nie zrozumiesz, jak wielki jest. Dopiero wówczas zaczyna się zauważać, że wszystko jest ze sobą powiązane.

 Pokój to nie tylko brak wojny; to także prawo do bezpieczeństwa i do korzystania ze wszystkich naturalnych zasobów w swoim kraju, kompletnie i swobodnie.

 Nie pytaj, co świat ma Ci do zaoferowania. Pytaj raczej, co ty masz do zaoferowania światu.

 W głębi duszy człowiek jest samotny. Świat jest dla nas jak wielki las, który według własnej uznania i fantazji, musimy odtworzyć w świadomości.