Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
„Właściwie nie chodzi o to, co widzisz, ale jak patrzysz. Świat jest ten sam dla wszystkich, ale nasze postrzeganie go jest unikalne i indywidualne.
Oglądamy świat jakby przez szkło, a przecież mógłbym go dotknąć - jestem tylko o krok. Tylko o jeden krok. Naprawdę. Wystarczy sięgnięcie ręki, gest, słowo. I będziemy mogli wymazywać granice, które sami stworzyliśmy. Bo przecież nie ma na świecie rzeczy niemożliwych.
Świat jest tak głęboki, iż gdziekolwiek spojrzysz, zawsze zobaczysz coś więcej. W każdym miejscu, co chwila, otwierają się przed nami nowe horyzonty.
Świat tworzy się w obłędzie,
gdyż poza nim wszystko jest wyobrażeniem.
Nie potrafię sobie wyobrazić Boga, który nagradza i karze przedmioty swojego stworzenia. Mogę sobie wyobrazić go tylko jako Istotę, która stara się zrozumieć to, czym jest świadomość.
Nie żyjemy tylko po to, aby gonić za marzeniami. Jest to coś więcej: żyjemy po to, by się uczyć, po to, by obserwować, by czerpać z tego wnioski. świecie jest dużo więcej, niż tylko to, co widzimy na pierwszy rzut oka - zauważmy to!
Od świata oszustw i zbrodni widzieli jedyną ucieczkę.
Kiedy człowiek uświadamia sobie, względem jak ogromnego i niezrozumiałego świata jest tak niewielki, to przypomina mu to o skromności.
Codziennie patrz na świat,
jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
