Czyn mija, jego pomniki pozostają.

 Nie zawsze tam, gdzie jest szczęście, śmieje się serce. Czasem na pewno jest szczęście tam, gdzie tylko serce płacze, a oczy są zamyślone. Bo naprawdę jest szczęście tam, gdzie serce rośnie.

 Człowiek jest szczęśliwy tylko wtedy, kiedy kocha i coś daje. Albowiem większym szczęściem jest dawać niż brać.

 Szczęśliwa ta sprzeczność, która sprowadza łagodne obyczaje, kiedy prawa są krwawe!

 Szczęście jest jak motyl: im bardziej za nim gonić, tym mocniej odlatuje. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie delikatnie na twoim ramieniu.

 Życie zbyt jest krótkie, by człowiek miał brać na siebie ciężar cudzych błędów. Każdy żyje swym życiem i płaci za to odpowiednią cenę.

 Szczęście jest jak motyl: jeśli go gonić, umknie ci, ale jeśli cicho poczekasz, może usiąść na twoim ramieniu.

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Szczęście nie polega na tym, co się osiąga, posiada czy kupywa, ale na tym, co myśli i czuje.

 Szczęście to nie meta, do której zmierzamy. To sposób, w jaki podróżujemy. Co więcej, jeżeli potrafisz doceniać to, co masz, zamiast ciągle tęsknić za tym, czego nie masz, osiągniesz szczęście bez względu na okoliczności.

 Szczęście to nie jest coś gotowego, co przychodzi z zewnątrz, ale coś, co rośnie w sercu i jest wynikiem własnych starań.

 Dania jest więzieniem.