Jedynym znanym nam źródłem faktów naukowych są nasze zmysły.

 To dobry czas, żeby pomyśleć o wszystkim, co się zdarzyło w tym roku i o tym, co być może zdarzy się w przyszłym. Wyciągnąć wnioski z tego, co było i zrobić plany na to, co będzie. Wszystko zaczyna się w wyobraźni. Każdy wielki projekt ma swój początek w jednej dobrej, ciepłej myśli, która rozgrzewa cię od środka. Myślę, że nie trzeba od razu planować życia na następne dwadzieścia lat. Ani nawet na dwanaście miesięcy, bo przecież nie wiadomo co przyniesie życie i czym zechce nas niespodziewanie zaskoczyć. Wiem jednak, że dobrze jest szukać inspiracji, nowych pomysłów, uczyć się nowych umiejętności i rozwijać. Rozglądać się i marzyć. Bo właśnie z tych marzeń powstają później piękne zdarzenia.

 W najgłębszych namysłach dusza moja spotykała jedynie cienie szczęścia, nie zaś samo szczęście. Szczęście jest miejscem, gdzie zaczyna się niebo, nie jest jednak miejscem, gdzie kończy się ziemia.

 Opinia publiczna jest jak upiór: nikt go nie widział, ale wszyscy pozwalają się mu terroryzować.

 Najważniejszą rzeczą jest aby cieszyć się swoim życiem – być szczęśliwym – tylko to się liczy.

 Dla tego, co nie krzywdzi, zbędne prawodawstwo.

 Szczęście nie jest czymś gotowym. Pochodzi ono z twoich własnych czynów. Nie ma nic co mógłbyś zrobić, co byłoby zapewnieniem szczęścia. Ty sam jesteś kowalem swojego szczęścia.

 Cokolwiek będzie, cokolwiek się stanie,Jedno wiem tylko: sprawiedliwość będzie,Jedno wiem tylko: Polska zmartwychwstanie.

 Czekałam na to, co ocean za mnie zdecyduje.

 Mając wolność, kwiaty, książki i księżyc, któż nie byłby w pełni szczęśliwy?

 - Bo nauczycielki przedszkola tak mają. Łagodzą tulą do serca, zamykają pewne rozdziały w życiu, inne otwierają i same stają się autorkami niektórych. Co nas wyróżnia? Że potrafimy być dumne ze swojego zawodu, że wciąż chcemy się doskonalić i nie przesądzamy o końcu swoich poszukiwań. Człowiek, który nieustannie dąży - jest wielki. Nauczycielki przedszkola mają serce zaprogramowane na przyszłość, inwestują w siebie, gromadząc doświadczenia, bo miłość przecież się nie kończy.