"Uwalniając się z łańcuchów wstydu, otwieramy duszy drogę do szczęścia"

 Cudowne, doprawdy, jest opanowanie
umysłu, tak trudnego do opanowania,
zawsze żywotnego i chwytającego to
co pożąda. Poskromiony umysł
przynosi SZCZĘŚCIE.

 Życie jest czymś pięknym, darem od Boga, misją oraz walką w której nie można się poddać. Trzeba walczyć o szczęście, o samych siebie. Są chwile szczęścia i smutku. To takie ciągle dążenie do czegoś: do perfekcji, do spełnienia marzeń, do szczęścia.
Kiedy walczymy możemy odnaleźć to szczęście a kiedy poddajemy się, dosięgać będzie cierpienie, tak jak mówi powiedzenie:"Życie to nie bajka, życie to ciągła walka".
Czasami bywa różnie, ale nie ma co się załamywać, trzeba doceniać każdą chwilę i cieszyć się z tego co się ma.

 Bo trzeba się śmiać, wariatkę grać,
szczęsliwym być i z życia drwić.

 Czyny są dobre, jeśli przyczyniają się do szczęścia, złe, jeśli przyczyniają się do czegoś przeciwnego. Przez szczęście rozumie się przyjemność i brak cierpienia; przez nieszczęście – cierpienie i brak przyjemności.

 Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.

 Szczęście to nie bycie bogatym, nie pracowanie na wysokiej pozycji, nie bycie zdrowym. Szczęście to docenianie tego, co się ma, niezależnie od tego, jak to jest małe czy duże.

 Nie martw się - odparł Włóczykij.
Będziemy mieli piękne sny, a gdy
się obudzimy, będzie wiosna.

 Prawdy abstrakcyjnej nie ma.Prawda jest zawsze konkretna.

 Związek to nie jest status dla publicznej wiadomości, aby ludzie wiedzieli, iż jesteśmy zakochani. Związek to dwoje ludzi, którzy się kochają, potrafią przetrwać każdy kryzys. To połączenie miłości oraz przyjaźni. Akceptacja siebie wzajemnie.

 Zbyt wiele osób myśli, że szczęście jest lepszym domem, lepszym samochodem, możliwością podróżowania, bycie sławnym. Tymczasem szczęście to miłość, dobre relacje, czas spędzony z rodziną.