W życiu jak w siatkówce. Trzeba mocno krzyknąć pomimo zagłuszającego tłumu. Moje życie, moja rodzina, moja decyzja, moja skala wartości, moja obrona słabszych, moja pomoc tym, którzy tej pomocy potrzebują i moja piłka do rozegrania własnego życia.
Szczęście, jakiego może nam dostarczyć wszelkie dzieło kultury, jest całkowicie nieograniczone.
Jeśli kiedykolwiek zamierzasz cieszyć się życiem, teraz jest na to czas; nie jutro, nie za rok... Dzisiaj powinno być zawsze naszym najwspanialszym dniem.
Często jądro naszego osobistego szczęścia zawiera się w drobnych, codziennych radościach, które mamy do dyspozycji na wyciągniecie ręki. Czytaj książki, które Cię pochłaniają, słuchaj muzyki, która Cię wzrusza, rozmawiaj z ludźmi, którzy Cię inspirują.
Łatwiej zmienić ustrój, trudniej - odmienić człowieka.
Nawet jeśli nie możesz pomóc, przynajmniej nie szkodź. To jest proste. Jeśli możesz pomóc, to pomoc powinna zaczynać się od postawy: nie szkodzić.
Pro publico bonodla dobra ogółu.
Nie trzeba znaleźć się u władzy, żeby ją poczuć na własnej skórze.
Jakimi szczęściarzami są Ci, którzy mogą się przytulać do swoich ukochanych, kiedy tylko przyjdzie im na to ochota.
Żadna miłość, przyjaźń, szacunek nie
jednoczy tak, jak wspólna nienawiść do czegoś.
W ramach przypomnienia i dobrej nowiny: znowu mamy piątek i znów się cieszymy! :)
