Szczęście według Andrzeja Majewskiego

 Zadowolenie to prawie szczęście.

 Głupotą jest żyć przeszłością, której już nie ma i nigdy nie będzie, wraz z zaprzątaniem sobie głowy przyszłością, która jest daleka i nikt nie wie czy pewna. Żyj tu i teraz, kochaj i doceniaj.

 Nie wiem, czego potrzeba nam lub naszej duszy, gdy nie jesteśmy szczęśliwi.

 Bądź uroczy dla swoich wrogów - nic ich bardziej nie złości.

 Cokolwiek będzie, cokolwiek się stanie,Jedno wiem tylko: sprawiedliwość będzie,Jedno wiem tylko: Polska zmartwychwstanie.

 Bo w życiu nie chodzi o to, żeby być idealnym, tylko żeby być szczęśliwym.

 Śmierć to jedyne szczęśliwe zakończenie.

 Rozgniewany tłum jest potworem o stu głowach.

 Szczęście to nie cel, lecz sposobów podróży. Nie posiadamy go i nie pragniemy go posiadać. Ono jest efektem naszej podróży, nie jej celem. Celem jest partnerstwo i współpraca z drugą osobą, czerpanie satysfakcji i radości z życia, rozważanie i rozumienie świata, co prowadzi do poczucia harmonii i kreatywności. Szczęście nie jest zatem czymś, co można zdobyć, lecz stanem bycia.

 Szczęście nie jest czymś co można osiągnąć, to jest sposób bycia. Szczęście to pogodzenie się z tym co mamy, a nie gonienie za tym czego nie mamy.