Szczęście według Antoniego Kępińskiego
Szczęście to nie cel, to sposób podróżowania. Szczęście nie polega na tym, co mamy, lecz na tym, czym jesteśmy. Trwanie w szczęściu to trwanie w miłości i twórczości, a nie w posiadaniu.
Antoni Kępiński wyjaśnia, że szczęście to nie tyle posiadanie, co bycie. Szczęście to trwanie w miłości i twórczości.
Starsze osoby i dzieci wiedzą, jak żyć. Ci, którzy stoją na początku i na końcu drogi, bawią się najlepiej. Mają w nosie, co myślą inni. Albo są za młodzi, żeby wiedzieć, że powinni się tym przejmować, albo za starzy, żeby ich to obchodziło.