Nie musisz czuć się szczęśliwy, żeby być szczęśliwy. To prawda. Najpierw się zdobywasz na odwagę, potem działasz pomimo strachu, a już na końcu przychodzi nagroda.
Szczęście to nie bycie bogatym, nie pracowanie na wysokiej pozycji, nie bycie zdrowym. Szczęście to docenianie tego, co się ma, niezależnie od tego, jak to jest małe czy duże.
Szczęścia nie da się nauczyć, nie da się tego kupić, nie da się przygotować, nie da się oszukać. To jest – albo nie ma. I tylko tyle.
Czym jest szczęście? Czasem wydaje mi się, że to taki rodzaj spokoju. Ale niepełna cisza, tylko taka... z nutą. Tak jakby jakiś niewielki szum, którego prawie nie słychać, ale jest. Czasem to coś, co sprawia, że się uśmiechasz, nawet gdy nikogo nie ma w pobliżu, coś, co sprawia, że czujesz się lekki i beztroski.
Szczęście to nie meta, do której zmierzamy. Szczęście to sposób, w jaki podróżujemy.
Nie ma większego szczęścia niż spokój ducha, a nie ma większego cierpienia niż nienasycenie w zachłanności
Prawdziwe szczęście to nie stan euforii. To nie ciągła radość bez cienia smutku. To harmonia. Znajomość siebie. Akceptacja. Czytałem kiedyś, że szczęściu nie da się osiągnąć, można go tylko zauważyć. Poczuj to. Szczęście jest tu, teraz.
Czym jest słońce dla ziemi, tym miłość dla duszy.
Wsiąść do pociągu byle jakiego, nie zważać na odległość. Szczęście jest w każdym kierunku, tylko trzeba umieć je dostrzec.
Pięć najważniejszych słów w twoim
życiu: Nic nie muszę, wszystko mogę.
