Nie ma nic bardziej zaraźliwego niż szczęście innych ludzi. To najlepszy na świecie środek wzmacniający.
Najlepszy rodzaj ludzi to ci, którzy wkraczają w Twoje życie i sprawiają, że dostrzegasz słońce tam, gdzie wcześniej dostrzegałeś chmury... Ludzie, którzy wierzą w Ciebie tak bardzo, że... sam zaczynasz w siebie wierzyć... Ludzie, którzy kochają Cię za to, że jesteś po prostu sobą w 100 procentach.. Tacy trafiają się tylko raz w życiu.
Zrozumcie, że ci, którzy mają mało, są bogaci. Bogaci miewają mało. I że szczęście nie jest towarem wysyłkowym. Nie możemy dać go i zabrać.
Szczęście nie jest zależne od tego, co nam się zdarza zewnętrznie, ale na tym, co zdarza się w nas samych.
To dobry czas, żeby pomyśleć o wszystkim, co się zdarzyło w tym roku i o tym, co być może zdarzy się w przyszłym. Wyciągnąć wnioski z tego, co było i zrobić plany na to, co będzie. Wszystko zaczyna się w wyobraźni. Każdy wielki projekt ma swój początek w jednej dobrej, ciepłej myśli, która rozgrzewa cię od środka. Myślę, że nie trzeba od razu planować życia na następne dwadzieścia lat. Ani nawet na dwanaście miesięcy, bo przecież nie wiadomo co przyniesie życie i czym zechce nas niespodziewanie zaskoczyć. Wiem jednak, że dobrze jest szukać inspiracji, nowych pomysłów, uczyć się nowych umiejętności i rozwijać. Rozglądać się i marzyć. Bo właśnie z tych marzeń powstają później piękne zdarzenia.
Błędem jest sądzić, że szczęście to cel.
Nie pisał poematów, nie przenosił gór, nie jeździł super szybkim samochodem, nie starał się mieć tylko więcej być. Każdego dnia podchodził, przytulał i mówił "Dobrze, że jesteś".
Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań.
Szczęście - to nie pyszna gala, Szczęście - to tylko kędyś kryje się na dnie serca, cicha i skromna iskra, której nie zdążysz zabić, którą ciężko jest ożywić, która bez celu, bez pożytku świeci i płacze.
Głupi marzy o bogactwie,
a mądry o szczęściu.
