Szczęście nie polega na tym, że ma się to, czego się chce, ale na tym, że chce się tego, co się ma. Nie jest wyznacznikiem bogactwa, ale satysfakcji.
Szczytem szczęścia jest kiedy to, co myślimy, to, co mówimy i to, co robimy są w harmonii. Życie jest zbyt krótkie, aby marnować czas na fałsz.
Szczęście - niczym motyw - prawdziwe piękno tkwi nie w celu, ale w drodze. Czy jest coś bardziej ekscytującego niż podróż ku szczęściu?
Szczęście to nie miejsce docelowe, to sposób podróżowania. Czy jesteś szczęśliwy nie zależy od tego, ile masz, ale od tego, jak bardzo cenisz to, co masz.
Nie można oddzielić szczęścia od pokoju. Szczęście jest wewnętrznym pokojem, który rodzi się z poczucia zgodności z samym sobą. To samo szczęście rodzi pokój, dyktuje jego prawdziwe zasady, jest gwarantem i przez to fundamentem pokoju.
Szczęście nie polega na tym, żeby dążyć za wszelką cenę do jego zdobycia, ale raczej na umiejętności dostrzegania go w małych, prostych rzeczach, które są w zasięgu naszych rąk.
Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym szybciej ucieka. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie na twoim ramieniu. W końcu szczęścia nie można zmusić, trzeba pozwolić mu na samodzielne przybycie.
Nie oczekuj szczęścia jako nagrody. Szczęście to nie coś, co możesz znaleźć, lecz coś, co sam stworzysz. Szczęście to nie cel, lecz sposób podróżowania.
Szczęście to nie jest stan do którego można dojść, jak do stacji końcowej. To jest sposób podróżowania. Szczęście nie polega na posiadaniu, czy też korzystaniu, ale na dawaniu. Szczęście to sposób myślenia, kierunek, a nie miejsce.
Szczęście jest jak motyl: im więcej go gonić, tym bardziej unika cię. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie ci na ramieniu.
Szczęście to nie cel, ale forma podróży. Nie wystarczy go tylko dążyć, trzeba je smakować, każdego dnia, nawet w drobnych rzeczach. Szczęśliwy jest ten, kto potrafi zauważyć piękno tam, gdzie inni go nie dostrzegają.
Szczęście to nie bycie bogatym, nie pracowanie na wysokiej pozycji, nie bycie zdrowym. Szczęście to docenianie tego, co się ma, niezależnie od tego, jak to jest małe czy duże.