Pragnęła czyjejś obecności obok siebie, oparcia. Dotyku palców na karku i głosu witającego ją w ciemności. Kogoś, kto będzie czekał z parasolem, żeby odprowadzić ją do domu, i rozjaśni się w uśmiechu, kiedy zobaczy ją nadchodzącą. Kto będzie z nią tańczył na balkonie, dotrzymywał obietnic, znał jej sekrety i stwarzał świat, w którym będą tylko ich ramiona, jego szept i jej ufność.
Dawno, dawno temu anioł konał we mgle.
Diablica uklękła nad nim i się uśmiechnęła.
Uroda. Ludzie są nią opętani. Bezradni jak ćmy, które ładują się w ogień.
Nigdy nie żałuj swojego dobra, dziecko.
Dopóki żyjesz, istnieje szansa.
To był jeden z tych snów, które przenikają do przestrzeni między sekundami i dowodzą, ze sen rządzi się własną fizyką, czas kurczy się albo puchnie, całe życia przemijają w mgnieniu oka, miasta płoną w proch między jednym a drugim trzepotem powiek.
Nic nie przyprawia o poczucie takiej bezradności, jak rozpacz drugiej osoby.
Długie życie to męka, jeśli jest się nieszczęśliwym.
(...) prawdziwa siła to pozostać szczerym z starciu ze złem.
Wrogowie są proszeni
o ustawienie się w kolejce.
- Miłość jest luksusem.
- Nie. Miłość jest żywiołem.
Wrogowie są proszeni o ustawienie się w kolejce.