Dawno, dawno temu anioł konał we mgle. Diablica uklękła nad ...

 Ludzie niczego nie boją się tak, jak własnej pamięci. A ze wszystkich ludzi na świecie ja się jej najbardziej boję.

 Ciężka praca i wypełniony kalendarz to skuteczna ochrona przed światem.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.

 Nie odrzucaj czegoś, czego nie znasz.

  Promienie słońca we włosach i błękitne niebo zatrzymane na zawsze w twoich oczach.

 - A ty Kubusiu, czego sobie zażyczyłeś?
- Ciebie

 Musieliśmy grać kartami, jakie zostały nam dane, wszyscy.
Walcząc w bitwach mogliśmy wygrać.

 Diabeł stworzył po to młodość, byśmy popełniali błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić.

 Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?