Życie to podróż, która prowadzi do celu. A jeśli nie znasz celu, podróż nie ma sensu. Celem jest miłość, która daje sens wszystkiemu. Bez miłości, życie jest pustką.
Szczęście to nie meta, do której zmierzamy. Szczęście to sposób, w jaki podróżujemy.
Nadzieja jest jak droga w kraju. Początkowo nie ma jej, ale im więcej jest likwo wędrować, tym więcej ma dróg.
Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Szczęście to nie cel, do którego dążysz. To sposób, w jaki podróżujesz, umiejętność dostrzegania piękna i dobrych rzeczy wokół. Iacocca Lee.
Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.
Nadzieja jest jak słońce, które, jak podróżujemy światem, rzuca wszystko nasze cienie za nas.
Naszym podstawowym błędem jest to, że zbytnio koncentrujemy się na tym, czego nam brakuje, zamiast cieszyć się tym, co już mamy. Tak naprawdę szczęście to nie cel, ale sposób podróży.
Szczęście to nie cel, lecz sposób podróżowania. Szczęście to nie planowanie na przyszłość, ale cieszenie się z teraźniejszości. Szczęście to retailowanie siebie dla siebie.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróży. Ludzie za wszystko płaczą i za to, że są nieszczęśliwi, i za to, że szczęście jest tak ulotne. Trzeba po prostu cieszyć się tym, co jest teraz.
Podróżuj wewnątrz siebie, po swoim wnętrzu i nie znajdziesz czegoś ponad to. Gdziekolwiek jesteś, tam jesteś taki jak tam, gdzie jesteś. Nie jest godny siebie, kto nigdy nie odkrył swojego wnętrza.
Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich działań.