Nadzieja nie jest przekonaniem, że coś się dobrze skończy, ale pewnością, że coś ma sens, niezależnie od wyniku.
Nadzieja nie jest optymizmem, który oczekuje, że rzeczy pójdą dobrze, ale pewnością, że coś ma sens, bez względu na to, jak się skończy.
Pamiętaj, że nadzieja to dobra rzecz, może nawet najlepsza, a dobre rzeczy nie umierają nigdy.
Nadzieja to ten mały skrawek słońca, który zawsze jest za nami, bez względu jak ciemno jest dookoła. To jest ta jedna rzecz, która trzyma nas, nawet wtedy, kiedy my sami przestajemy w siebie wierzyć. Nadzieja jest tylko na tyle silna, na ile sami w nią wierzymy.
Nadzieja to pamięć o przyszłości. Nie poddawaj się. Bo tam, gdzie kończy się nadzieja, zaczyna się rozpacz, a ta zamyka serce na miłość i radość.
Nadzieja to nie jest przekonanie, że coś się dobrze skończy, ale pewność, że coś ma sens - niezależnie od finału.
Gdyby nadzieja była rzeczą konkretną i rzeczywistą, gdyby można było ją dotknąć palcami, przekręcić w dłoni, sprawdzić jej kształt, zapach, wagę - co wtedy poczynilibyśmy z tą nadzieją?
Nadzieja jest jak droga w kraju, który nie istnieje. Ale o dziwo z jej istnieniem pojawia się droga. Na początku nie ma drogi. Ale zawsze jest nadzieja.
Nie ma nadziei bez cierpienia, ale nie ma również cierpienia, które nie otwiera przestrzeni nadziei.
To uczucie kiedy umawiasz się z tą osoba by powiedzieć jej coś ważnego a ona nie przychodzi
