Ból ma słodki smak poznania, który daje ci to, czego dotychczas nie wiedziałeś, pokazuje ci, gdzie jesteś, kto jesteś i co stanowisz w obliczu świata.
Nie tracąc nadziei, zdobywamy siłę. Kiedy nawet zniknie cała nadzieja, nie przestajemy być silni. Siła nie pochodzi od nadziei na jasną przyszłość, ale od decyzji, że negatywne myśli i działania są niewłaściwe.
Nadzieja jest jak droga na horyzoncie: na początku nie widzisz żadnej drogi - a potem nagle jest, materializując się na horyzoncie z powietrza.
Kobieta, kiedy jest silna, wydaje się mężczyźnie brutalna, dlatego że ona jest siłą. Kiedy jest delikatna, wydaje mu się słaba, dlatego że on jest brutalnością.
Nadzieja to taki promień słońca, który mimo nocy, mimo mroku zawsze jest w stanie przebić się przez chmury i dodać nam sił. To siła, która pozwala nam przetrwać najtrudniejsze chwile w naszym życiu.
Nadzieja to jak droga w kraju. W miejscu, gdzie nie było drogi, zwykle nawet nie ma śladu jej istnienia. Ale jak zdecydujesz się iść dalej, to istnieje.
Nie ma na świecie większej siły niż siła nadziei. Nawet gdy wszystko jest przeciwko nam, nadzieja nadal ostatnia umiera. To ona daje nam siłę do walki, nawet gdy wydaje się, że wszelkie wątki prowadzą do porażki.
Natura nie ma ani piękna, ani brzydoty, ani prawdy, ani nieprawdy, ani dobra, ani zła, ani cechy obiektywne, ani subiektywne. To my nadajemy jej sens, a niewypowiedziane piękno jest tylko odzwierciedleniem naszych wewnętrznych emocji, które piękno to budzą.
Nigdy nie przestawaj mówić prawdy, choćbyś miał za to zapłacić najwyższą cenę, bo tylko prawda prowadzi do wolności.
Kobieta jest zdolna do tworzenia, pielęgnowania i transformowania; jest zaprzeczeniem stagnacji i zastoju. Kobieta ulewa krwawą walkę, aby stać się tym, kim jest.
Nadzieja, to cicha muzyczka serca, której śpiew zawsze jest dla nas słyszalny. To małe światełko które mimo ciemności, zawsze jest widoczne dla naszych oczu. To nieoceniona siła, która pomaga nam iść naprzód, niezależnie od wszystkiego.
Mężczyźni także mają swoje problemy. Zbyt często są zmuszani do bycia twardymi, do wewnętrznego znieczulenia. W tym właśnie problem – mężczyźni nie płaczą, mężczyźni nie są słabi, mężczyźni nie przegrywają. A przecież mężczyźni też są ludźmi.