Miłość podobna jest do węgla:
rozżarzona – parzy, a zimna – brudzi.
Wszystko, co żywe, jest niepowtarzalne. Nie do pomyślenia są dwaj dokładnie tacy sami ludzie, dwa takie same krzaki dzikiej róży… Życie zamiera tam, gdzie przemoc stara się zatrzeć jego niepowtarzalność i swoiste cechy.
Wydaje mi się, że istnieje linia ograniczająca nieskończoność wszechświata - to życie.