Dopóki człowiek nie wie, do czego dąży, życie pozostaje wiecznym wydawaniem energii na wszystko, ale nigdy nigdzie nie dąży.
Gdy dojdziesz na górę, to później stwierdzisz że tam jest tylko wiatr. Ale co z tego, przecież w górę i tak trzeba iść.
Nie ma takiej rzeczy jak koniec drogi. Droga kończy się tylko dla tych, którzy nie mają celu. Ci, którzy mają cel, tworzą swoją własną drogę.
Mężczyzna bez pasji jest jak statek bez steru. Może i pływa, ale nigdy nie dociera do celu.
Wolność nie jest niczym, co mogłoby pochodzić od kogokolwiek innego. Musisz ją osiągnąć sam. Musisz jej pragnąć. Musisz ją szukać. Musisz dążyć do niej. Musisz jej mocno pragnąć.
Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Nieważne, jak powolnie podążasz, dopóki nie przestajesz. Twoja cierpliwość, kiedy nic nie masz, zbuduje twoją prawdziwą wartość, kiedy coś osiągniesz.
Człowiek zawsze ceni to, co wysoko, do czego trudno dojść. Pracuje, męczy się, pokonuje, dąży, nie ustaje. A gdy już osiągnie? Zza gór, zza granic, zza zasłon dymów, pojawia się coś jeszcze, coś dalekiego. I znów podąża.
Nie dąż do szczęścia – jeśli go szukasz, jakby gdzieś się ukrywał, nigdy go nie znajdziesz. Szczęście to nie meta, to sposobność przeżywania każdego dnia.
Nie troszcz się o przyszłość, nie dręcz się przeszłością. Żyj teraz i dąż do szczęścia, bo tylko teraz jest to możliwe.
Mężczyzna, który postanawia, musi być nieugięty jak skała, nie ma miejsca na wahanie czy zwątpienie. Można porównać go do strumienia, który przecina góry, nie zważając na przeszkody, lecz dążąc do celu.
Musisz być głodny. Ludzie, którzy są głodni, są niepowstrzymani. Ludzie, którzy są głodni, nie mają zahamowań. Ludzie, którzy są głodni, są niezachwiani.