Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Miłość jest jak klepsydra: serce
napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.
Czas nie jest klepsydrą, która przesypuje piasek, lecz żniwiarzem, który więzi snop.
Miłość jest jak klepsydra: serce napełnia się w miarę, jak mózg się opróżnia.