Miłość nie zna granic. Nie umiera z czasem, ale rośnie. Jest niezmierzone. Milcząca obecność. Jest przy każdym oddechu. Nie zna lęku, ale zanika w lęku. Jest niezniszczalne, a łza jest tylko ukłonem miłości. Przepada za błędami, żeby móc okazać swą bezgraniczność, ale łzy są dla ciebie, nie dla tego, co kochasz.
Kochać kogoś to znaczy widzieć go takim, jakim Bóg go stworzył, a nie takim, jakim go chcemy my. To nie jest łatwe, ale miłość bez zachwytu nie jest możliwa. Powinniśmy szukać wewnętrznego oblicza drugiego człowieka, stać się dla niego darem, zobaczyć w nim obecność Boga.
Gdy jesteśmy w pełni obecni, mamy dostęp do naszej największej mocy. Kiedy jesteśmy zrelaksowani, jesteśmy najbardziej inteligentni, najbardziej empatyczni, najodważniejszy, najbardziej kreatywni. To jest nasza supermoc.
Przyjaciel to tak jak gwiazda. Nie zawsze go widać, ale zawsze jest w okolicy i nie opuści Cię, gdy jest ciemno.
Pamiętaj o tym: świat jest teraz, jest dzisiejszy. Jest po raz ostatni, jest po raz pierwszy. Nic do powtórzenia się nie uda, nic nie odzyska swej przeszłości zachwytywanie. Dlatego trzeba piękno ująć, jakby uciekało, niczym obecność.
Życie jest tym, co zdarza nam się, podczas gdy mamy inne plany. Więc rzadko doceniamy chwilę, w której obecnie żyjemy, zbyt zajęci jesteśmy strachem lub podekscytowaniem przyszłością, nadal ranni po przeszłości.
Bóg, mówiła, jest jak osoba, na którą patrzysz przez okno. Nie zawsze jesteś go świadom. Ale on patrzy na ciebie nieprzerwanie.
Usiądź w swoim wnętrzu bez celu. Bądź obecny. Bądź otwarty na to, co jest między zaczynaniami, między zakończeniami. Między oddechem i oddechem docenisz całe swoje życie. W ciszy między słowami usłyszysz, co mówi życie.
Nie jesteśmy ludźmi myślącymi, którzy czują, ale ludźmi czującymi, którzy myślą. Jesteśmy ruchome, przemijające konstelacje uczuć i emocji, zwalczamy fale naszych wewnętrznych tajemnic, które nadchodzą i odchodzą, i wpływamy na otaczający nas krajobraz długimi falami naszej obecności.
Nawet najtrudniejsze momenty w naszym życiu mają sens, jeśli patrzymy na nie w blasku Boga. On zawsze jest obok nas, dając siłę do walki i rozumienie rzeczywistości, do której czasami mamy trudności przyznać się
Prawdziwa przyjaźń nie jest zależna od rzeczy tak ulotnych jak obecność czy rozmowy. Istnieje na poziomie duszy, w ciszy, która łączy nas mimo odległości.
Miłość, to coś więcej niż uczucie. To głęboki, niezmienny stan bycia. To bezwarunkowa tęsknota za czyjąś obecnością, której nic nie jest w stanie zagrozić. To bycie dla kogoś pierwszym myśleniem rano i ostatnim przed zaśnięciem.