Nie przychodzi człowiekowi do głowy, że dzisiejsze prawdy mogą jutro okazać się kłamstwami, i że co było poza wszelką wątpliwością, może następnego dnia budzić największe wątpliwości.
Wiedza, którą posiadam, nie jest prawdą; prawdą jest tylko to, czego jestem pewien. A tego istnieje mało. Mam dużo wątpliwości. Moja natura skłania mnie do wątpienia.
Nie ma takiej rzeczy jak porażka. Są tylko różne stopnie sukcesu. Każda próba, każde staranie, nawet najmniejsze, są krokami na schodach prowadzących do wyżej postawionego celu. Największym przeciwnikiem sukcesu nie jest przeciwność losu, ale wątpliwość, nieufność do samego siebie.
Podczas, gdy jestem skłonny wątpić, zaprzeczam, że nie jestem; a tak, skoro jestem, skoro tego prawda jest rzeczą najpewniejszą, nie mam co szukać żadnej pewności podstawowej, którą postawićbym na początku filozofii.
Nasza wątpliwość to zdrada, bo często przez strach zrezygnować, tracimy to co moglibyśmy zyskać, zastanawiając się nad próbą.
- Wątpliwości nie są przeciwieństwem wiary (...).
Są jej elementem.
Dziś byli zgodni, ale z pewnością nadejdą
dni, gdy poróżnią ich gniewne słowa, albo
lodowate milczenie. Dni, kiedy ich miłość
będzie walczyła o przetrwanie jak ptak z
przetrąconym skrzydłem. Dni, kiedy porywczy
temperament Jane i flegmatyczna natura
Gabriela będą odpychały ich od siebie,
każąc wątpić w sens tego związku.
Jeśli masz zamiar w coś wątpić, to zacznij wątpić w swoje ograniczenia.
Świat przybiera kształt naszych wątpliwości.